Europa to otwarte drzwi. Co nam dała Unia? [ZDJĘCIA]

Jak każdy muzyk mogę powiedzieć, że zjednoczona Europa to przede wszystkim wolność wyboru miejsca zamieszkania i pracy. W naszym zawodzie ważna jest mobilność. Dzięki powszechności języka muzyki możemy swobodnie porozumiewać się na artystycznym gruncie z każdym innym muzykiem czy odbiorcą na całym świecie. Taka wymiana artystycznych idei jest zresztą niezbędna, jeśli nie chcemy być zepchnięci do kulturalnego zaścianka. Mozart od wczesnego dzieciństwa podróżował po całej Europie! Czym byłaby muzyka francuskiego baroku bez Włocha Lully'ego? Czy możemy wyobrazić sobie brytyjską tradycję muzyczną bez ''Mesjasza", ''Muzyki na wodzie'' czy ''Muzyki królewskich ogni sztucznych'' pióra brytyjskiego poddanego, choć przecież również wielkiego Niemca Haendla? Chopin, Wieniawski, Lipiński, Szymanowski, Paderewski, Lutosławski, Górecki, Kilar, Penderecki ? to przecież Polacy i jednocześnie obywatele Europy, czerpiący w swej twórczości ze skarbnicy kultury Europy i wielowiekowej europejskiej tradycji.

Czy coś zyskałem dzięki wejściu Polski do UE? Oczywiście, tak jak każdy polski obywatel mogę cieszyć się Europą bez granic. Mogę słuchać muzyki lub ją wykonywać w przepięknych nowych obiektach zbudowanych dzięki unijnym funduszom - choć szkoda, że w gronie polskich miast szczycących się nowymi budynkami filharmonii na miarę XXI wieku nie ma Radomia. Kiedy odwiedzam Wrocławskie Narodowe Forum Muzyki, filharmonię w Szczecinie, Gorzowie, Kielcach, salę NOSPR w Katowicach, Operę i Filharmonię Podlaską w Białymstoku, Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach, czuję się lepszy, zyskuję chęć działania - te miejsca naprawdę dodają skrzydeł!

Z drugiej strony jest mi przykro, że polski muzyk, podobnie jak Polacy innych zawodów, po 12 latach od naszej akcesji jest w tej, pozornie zjednoczonej Europie, pariasem. Muzyk radomskiej orkiestry zarabia sześciokrotnie mniej od podobnie wykwalifikowanego francuskiego czy niemieckiego kolegi. Wciąż nie stać nas w Radomiu na porządny sezon koncertowy, który powinien oferować melomanom nie 10 czy 15 koncertów, a przynajmniej dwa razy więcej.

W finansowaniu kultury, szczególnie muzycznej, przerażająco od reszty Europy odstajemy! A to przecież kultura, nic innego jest spoiwem, które łączy tak różne europejskie społeczeństwa. Otoczenie prawne naszej działalności zostało nieprawdopodobnie skomplikowane przez niezdarnie implementowane do polskiego prawa europejskie dyrektywy lub pomysły domorosłych legislatorów amatorów.

Nie tylko przedsiębiorcy narzekają na biurokrację! Jednak wciąż, mimo całego narzekania, przyznaję: zjednoczona Europa jest dla mnie wielką sprawą. Kiedyś, tuż po studiach, a wtedy dopiero marzyliśmy o pełnym członkostwie w Unii, przebywałem na stypendium-rezydencji w podberlińskim Schloß Wiepersdorf, miałem wizę ze specjalną adnotacją. Kiedy wracałem tam po przerwie świątecznej, niemiecki strażnik graniczny przywitał mnie słowami ?witamy w domu". Teraz, jako polscy obywatele Unii, możemy swobodnie mówić - Europa to nasz dom.

W Europie byliśmy, jesteśmy i jestem pewna, że będziemy. Podobnie jak odkąd jesteśmy w Unii Europejskiej, to w niej pozostaniemy. Ja nie widzę w Polsce nikogo, kto by nas chciał z Unii wyprowadzać, nie widzę też, aby Polacy chcieli z niej wychodzić, dlatego że odkąd jesteśmy w Unii, to dla wielu osób pojawił się jakby nowy wymiar funkcjonowania w europejskiej wspólnocie. I zdrowy rozsądek pokazuje, że w tej wspólnocie jest nam po prostu lepiej i korzystniej.

Co daje UE wielu ludziom? Chciałabym zwrócić uwagę na to, że bardzo duża część Polaków, w tym radomian, pracuje w Unii, czują się Europejczykami, czują się częścią Europy i to jest bardzo ważny wymiar, bo czyni z nas część europejskiego rynku pracy i czyni z nas część europejskiej wspólnoty. Osobiście uważam, że dla wielu osób funkcjonowanie w Unii dało poczucie, że jesteśmy normalnymi, pełnoprawnymi członkami wspólnoty, że nie mamy powodu do kompleksów, że podróżując, możemy się porównywać z innymi i wcale na ich tle nie wypadamy gorzej, ba, często zdecydowanie lepiej. To poczucie takiej normalności w europejskiej wspólnocie jest bardzo cenną wartością, już nie wspominając o takich merkantylnych korzyściach. W końcu dzięki uczestnictwie w Unii udało nam się w znacznym stopniu zmodernizować nasz kraj, co każdy, jak się w koło rozejrzeć, tych pozytywnych aspektów uczestnictwa w Unii doświadczy.

Nie sądziłem w najśmielszych marzeniach, że jako obywatel Polski będę traktowany przez urzędników na granicy w Niemczech, Austrii, Francji czy Szwecji, tak jak oni traktowali obywateli tych krajów. Nareszcie mamy sytuację, że nie muszę się starać o paszport, jeździć po wizę do Warszawy, do ambasad i stać tam w kolejkach. Zawsze bardzo zazdrościłem obywatelom Unii Europejskiej, gdy oni przemieszczali się na przejściu granicznym czy na lotnisku strefą, gdzie było napisane Unia Europejska, a ja i inni Polacy czy obywatele krajów spoza Unii mieliśmy poczucie, że jesteśmy obywatelami Europy, ale gorszej kategorii, tzw. drugiego sortu. Dlatego że musieliśmy podchodzić do urzędnika granicznego, pokazywać mu paszport, on go sprawdzał, porównywał, weryfikował. Natomiast obok szła kolejka ludzi uśmiechniętych, zadowolonych, których praktycznie nikt nie kontrolował. A teraz ja i moi współobywatele jesteśmy w takiej samej sytuacji. Buduje się wśród Polaków poczucie własnej wartości, ginie kompleks niższości, który mieliśmy.

Myślę, że tak bezpośrednio każdemu z nas wejście do UE dało niezwykle dużo. Nie tylko w sferze mentalnej, ale i materialnej. Bo przecież istotna część młodych ludzi wyjeżdża za granicę, kształci się, pracuje i wszystko odbywa się legalnie. I tam są traktowani jako obywatele miejscowi, bo obowiązuje swoboda przepływu ludzi i kapitału.

I kolejna rzecz - budujemy sobie społeczeństwo otwarte na świat, swobodne, z ogromnym poczuciem własnej godności, ludzie nabierają coraz większej wartości, mają poczucie, że nie są pariasami.

Jeżeli byśmy przeszli na grunt stricte polski, dla mnie najważniejsza jest data 4 czerwca 1989 r. To był dzień przełomowy, wybory częściowo demokratyczne, ale one doprowadziły do tego, że mają w Polsce demokrację, że pojawiły się rządy niekomunistyczne. Dlatego rocznice tych wyborów trzeba świętować radośnie i zamierzam tak właśnie ten dzień obchodzić, po raz kolejny spotkamy się z przyjaciółmi 4 czerwca, bo te wybory doprowadziły nas do Unii Europejskiej.

Trzeba być głupcem, żeby nie widzieć, jak Polska się niezwykle zmieniła. Ostatnio byłem na wycieczce w Portugalii. Ona jest od 1986 r. w UE, a więc o wiele dłużej niż Polska, korzystała funduszy unijnych, ale poziom życia i stan infrastruktury, mediów, dróg jest nieporównywalnie gorszy niż u nas. Polska jest fantastyczna, to piękny kraj, byle byśmy tego nie zniszczyli.

Mieszkamy w Europie, jesteśmy jej częścią, dlatego nie wyobrażam sobie, żeby się z nią nie utożsamiać. Dzięki temu, że należymy do Unii Europejskiej, zyskaliśmy przede wszystkim dużą swobodę podróży, bez ograniczeń. Dla mnie osobiście to bardzo duży plus, bo kocham podróżować. Pamiętam jeszcze te czasy, kiedy trzeba było mieć wizy, paszporty służbowe, pieniądze na wymianę. To było ogromnie męczące i trudne, a teraz mamy otwarte bramki i możemy swobodnie przedostawać się z jednego kraju w Europie do drugiego bez tych niepotrzebnych ograniczeń. To dla mnie właśnie taki największy plus, który nasuwa mi się na myśl, kiedy myślę ''Europa". Jako Polacy zyskujemy też wiele, jeśli chodzi o inwestycje. Powoli doganiamy Europę pod względem infrastruktury drogowej. Trochę nam jeszcze brakuje, ale w porównaniu do tego, co było przed laty, jest o wiele lepiej. Na naszym lokalnym podwórku również widać znaczną poprawę. Radom wypiękniał, mamy szkołę muzyczną, której nie udałoby się z pewnością tak szybko wybudować za nasze lokalne pieniądze. Podobnie jak oczyszczalnię. Powstało też wiele dróg, jak choćby obwodnica Radomia. Na pewno budowa i remonty wiążą się z utrudnieniami, ale trzeba zacisnąć zęby i to przetrwać, skoro ma być pięknie i funkcjonalnie. Byłam niedawno u koleżanki na Ustroniu, która mieszka na 10. piętrze, byłam zaskoczona, jak wygląda obwodnica. Dużo zyskały mniejsze miejscowości, jak choćby Wola Bierwiecka, gdzie wcześniej wciąż nie było pieniędzy na jej budowę i pewnie by się nie znalazły, gdyby nie Unia. Są przeróżne programy na rozwój wsi. Tego typu rzeczy widzimy na co dzień i korzystamy z nich, niekoniecznie jednak zdajemy sobie sprawę z tego, skąd to mamy.

Bardzo ważną sprawą jest nasza młodzież. Przynależność do Europy w dzisiejszych czasach daje młodym wiele możliwości. Jest im łatwiej się rozwijać, nam kiedyś było o wiele trudniej. Mają otwarte drzwi. Jeśli tylko chcą, mogą skorzystać z wszelkiego rodzaju grantów, programów typu Erasmus. Rozsławiają Polskę, bo Polacy są zdolni. Polskę widać w Europie. Nie wyobrażam sobie Europy bez Polski i Polski bez Europy, bo życie w izolacji jest bardzo trudne.