Czego słuchają radomianie? My wiemy [ZDJĘCIA]

Beata Drozdowska, dyrektorka Łaźni

Słucham bardzo różnej muzyki. Z zagranicznych produkcji najchętniej nurt wyrosły z punk rocka np. Green Day, Chemical Brothers, z polskiej muzyki - ciągle T.Love, choć wolę zdecydowanie starsze utwory Staszczyka, starszą, bardziej radosną Kayah i ciągle Piaska. A zawodowo aktualnie namiętnie słucham tzw. piosenki artystycznej, bo przygotowuję się do organizacji XIX Turnieju Śpiewających Poezję, choć prywatnie to nie do końca moja bajka.

Paweł Sambor, artysta plastyk, autor odnoszącego sukcesy w Stanach Zjednoczonych komiksu "Harbor Moon" i klipu promującego Wrocław na Euro 2012

Ponieważ bardzo dużo czasu spędzam rysując, więcej słucham niż oglądam. Muzyka izoluje mnie od świata zewnętrznego, pozwala się skupić i nastraja mnie do pracy. Preferuję mocniejsze brzmienia, ale to nie jest regułą. System of a Down, Scars on Broadway, Tool, Danzig, ale też bardziej klasycznie Alice in Chains, Soundgarden. Z polskich ostatnio Lipali. Muzykę dobieram do projektu, nad którym akurat pracuję, podobnie jak technikę rysunku. Nie każda wszędzie pasuje. No i jest jeszcze wielkie Tenacious D.

Ewa Rumieńczyk, właścicielka Vintage City Music

Muzyka istniała w moim życiu odkąd pamiętam, ze względu na tatę, który był jej miłośnikiem.

Świadome jej słuchanie zaczęło się, gdy miałam naście lat. Pierwszą płytę kupiłam za kieszonkowe przeznaczone na wyjazd do stolicy. Było to "Evil Empire" Rage Against The Machine. To był początek etapu z szeroko pojętą muzyką rockową. Wtedy na słuchawkach leciały takie zespoły, jak: Metallica, Tool, SOAD, Slipknot. Potem nastąpiła fascynacja rapem, soulem, która gdzieś tam pozostała we mnie do dziś. Teraz z racji wykonywanej pracy słucham wszystkiego. Zarówno powracam do klasyków: Pink Floyd, AC/DC, Black Sabbath, jak i poszukuję zupełnie nowych brzmień. Ostatnio zauroczył mnie etiopski jazz z wykonawcą Mulatu Astatke na czele. A aktualnie polecam również cudowną płytę Anny Marii Jopek "Sobremesa" - pięknie rozpogadza.

Łukasz Szymański, rzecznik prasowy Komendy Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w Radomiu

Słucham przede wszystkim klasyków polskiego rocka, uwielbiam Dżem i kawałek "Wehikuł czasu". Rysiek Riedel to ikona, dziś już nie ma takich muzyków. W pracy z racji wykonywanego zawodu rzecznika słucham głównie radia. Dawno nie byłem na koncercie, żałuję, że ominął mnie Sting, mam nadzieję, że na jego następny występ w Polsce nie trzeba będzie długo czekać i tym razem mi się uda dotrzeć.

Szymon "Fotak" Wykrota, fotograf

Ostatnimi laty słucham głównie polskiej muzyki. W pewnym momencie odkryłem, że jest masa polskich twórców, do których wracam, to prawdziwe perełki, których bym się nie spodziewał. Dogrzebałem się np. do wczesnego Brekout, De Press i bardzo fajnej składanki Polish Funk - to mieszanka zespołów z lat 60' 70. i 80.

Ostatnio słucham też Goorala, czyli eskperymentalnej muzyki, połączenia elektroniki i folku. Z nowych rzeczy: Fisz Emade - Zwierzę Bez Nogi, Tomasz Budzyński - Osobliwości - solowa płyta wokalisty Armii, Deuter - Śmieci I Diamenty - klasyk w nowej odsłonie, Hans Solo - płyta Hansa z 52 Dębiec. Z córkami tańcujemy przy Zakopower i Maleo Reggae Rockers.

Piotr Filipowicz, muzyk

To, czego słucham, zależy przeważnie od nastroju, często wrzucam do odtwarzacza płyty, których już dawno nie słuchałem, tak dla przypomnienia. Czasami słucham specjalnie pewnych płyt, utworów, które pobudzają mnie do działania, dodają energii, powodują, że chcę pracować ponownie na 100 proc.. Jestem muzykiem i słuchając muzyki uczę się cały czas czegoś nowego, zapamiętuję melodie, harmonie, dobre teksty jeśli chodzi o muzykę rozrywkową. Być może to zawodowe zboczenie, ale z pewnymi wydarzeniami w moim życiu związane są trwale pewne piosenki, utwory. Jeśli więc usłyszę konkretne dźwięki, to w pamięci od razu pojawiają się te momenty, najczęściej te najwspanialsze lub kiedy chcę wybrać się w sentymentalną podróż w wyobraźnię, to muzyka jest moim biletem na każdy środek komunikacji.

Jeśli mogę polecić czytelnikom muzykę której słucham to będzie to:

Marcus Miller płyta "Free", Brecker Brothers "Back to Back", Miles Davies "TUTU", Charlie Haden "Always Say Goodbye", MIchał Grott "Grottmusic", John Coltrane "Blue Train", Beethoven "Sonata Księżycowa" cz 3, Franciszek Liszt "Koncert Fortepianowy A-dur", Queen "Innuendo" oraz  Filipowicz Quintet "Jazz Tribute to MICHAEL JACKSON".

Marcin Kępa, polonista, kierownik Działu Dziedzictwa Kulturowego Resursy Obywatelskiej

Od wielu lat nieprzerwanie - Jacek Kaczmarski. Mam jego wszystkie płyty i od czasu do czasu wybieram się w cudowną podróż po twórczości tego niedocenionego do dziś artysty, któremu przyprawiono gębę "barda Solidarności". A to przede wszystkim poeta egzystencji, erudyta, potrafiący w kilku zwrotkach oddać ducha zarówno wielkiej literatury, malarstwa, jak i poszczególnych historycznych epok. Cenię Jacka Kleyffa, kocham Wysockiego, od czasu do czasu sięgam po sentymentalnego Okudżawę. Lubię Jaromira Nohavicę, stare Świetliki, Kult, T. Love, Aya R.L. No i Strachy na Lachy, z kapitalnym "Radiem Dalmacija" czy "Pogrzebem króla" (zresztą utworem poświęconym Kaczmarskiemu). Generalnie, co jest w pewnym sensie ułomnością, a może filologicznym zwichnięciem, zwracam uwagę na tekst. Mam też taką swoją listą ulubionych piosenek, którą odtwarzam sobie dla poprawienia nastroju lub oderwania się od bieżących spraw. Zatem: "Lady Jane" Rolling Stonesów, "Blowing with the wind" i "Like the rolling stones" Boba Dylana, "W żółtych płomieniach liści" Łucji Prus i Skaldów, "Ach panie, panowie" Sienkiewicz i Fronczewskiego z tekstem Osieckiej, itd. Bardzo dużo muzyki słuchałem w liceum (wtedy głównie punkrocka, Post Regiment, Włochaty) i na studiach, kiedy też regularnie chodziłem na koncerty. Teraz, czego żałuję, nie mam tyle czasu dla muzyki. Zapodam sobie sporadycznie jakiś jazz, zdarza się i muzyka poważna. Ale zawsze, gdy gdzieś w tle leci "Dom opieki" czy "Korespondencja klasowa" Kaczmarskiego mam łzy w oczach.

Wojciech Sałek, prezenter Radia Plus Radom

Słuchanie muzyki w moim przypadku jest i przyjemnością i ...koniecznością. A to dlatego, że od kilkunastu lat pracuję w radiu i jestem dziennikarzem muzycznym. Wychowałem się na radiowej Trójce słuchając audycji Piotra Kaczkowskiego. Może stąd pozostał mi sentyment do muzyki Pink Floyd, Petera Gabriela czy Leonarda Cohena. Potem jeszcze pojawiło się zauroczenie U2, Aerosmith no i naszym lokalnym Voo Voo. Może jestem trochę dziwny, ale gdy pojawi się nowa płyta, kogoś kogo od lat słucham - kupuję ją w ciemno. W samochodzie słucham dużo polskiej muzyki - takiej, której nie grają na co dzień radia. Mam odtwarzaczu płyty Czesława Mozila, Iry, Dżemu, Strachy Na Lachy czy Happysad. A wieczorem w domu pojawia się to, co akurat pasuje do nastroju i odpoczynku.