Budynek przy ul. 11 Listopada ma dziewięć pięter plus użytkowe poddasze - to łącznie 36 metrów w górę. - Tę ostatnią kondygnację doprojektowałem już na etapie robót budowlanych - wspomina Tadeusz Derlatka, architekt i projektant budynku komendy. Na przedostatnią kondygnację można wjechać windą, dalej prowadzą już tylko schody. Ale i stąd roztacza się rozległy widok na panoramę miasta.
Wyglądając przez wschodnie okna widzimy Gołębiów I. Królują szare wieżowce na tle których odcinają się kolorem nowowybudowane bloki w bezpośrednim sąsiedztwie komendy.
Rzut oka w dół, a tam zapełniony do ostatniego miejsca parking dla interesantów komendy.
Obrót zgodny z kierunkiem ruchu wskazówek zegara. Spomiędzy bloków wyzierają niebieskie połacie dachu kościoła przy ul. Grzybowskiej.
Nieco dalej widać górujące kolorowe wieżowce przy ul. Struga - te same, które są widoczne także ze szczytu wieży ciśnień na Glinicach.
Znów lekki obrót. Prostopadle do komendy biegnie ulica Miła, widoczna aż do skrzyżowania z ulicą Struga.
Nieco w bok widać kopułę kościoła garnizonowego wyglądającą znad dachu teatru i budynku usługowo-handlowego stojącego za pawilonem kwiaciarek na Placu Jagiellońskim.
Kolejny obrót i jak na dłoni widać zaplecze Galerii Słonecznej, Aquapark i Osiedle Słoneczne. Daleko w tle komin Elektrociepłowni Południe. Nieco bliżej dach szpitala przy ul. Tochtermana oraz wieża kościoła Św. Katarzyny przy klasztorze oo. Bernardynów.
Przenosimy się na przeciwległą stronę budynku. Stąd roztacza się panorama na północno-zachodnią część Radomia. A więc ulica Chrobrego, a przy niej budynki Politechniki Radomskiej wraz z halą sportową, biblioteką i aulą.
Dalej ulica Warszawska, a tam cerkiew, a dalej w kierunku północnym także budynki starej garbarni z charakterystyczną wieżą i kominem. Za nimi można dojrzeć granice miasta i zabudowę jednorodzinną pod Lasem Kapturskim. Oczywiście nie mogą umknąć górujące nad tą częścią miasta maszty radiowe na Wacynie.
Przed nimi widać wieżę kościoła na ul. Wernera, z zegarem wolno odmierzającym czas parafianom. Na co dzień taką panoramą mogą zachwycać się pracownicy Komendy Wojewódzkiej Policji. Na ostatnich kondygnacjach pracują wydział kadr, sekcja psychologów, wydział gospodarki materiałowo-technicznej.
I na koniec nieco o historii tego charakterystycznego budynku, w właściwie zespole budynków.
Aż trudno uwierzyć, że budowa ruszyła w połowie lat 70. ubiegłego wieku, a zakończyła się... w ubiegłym roku wybudowaniem łącznika.
- Budynek komendy miejskiej wraz z łącznikiem był planowany od samego początku. Co do budynku głównego to oparliśmy się o projekt komendy wojewódzkiej milicji w Krakowie. Tamten jednak miał dwa piętra więcej. Krakowianie mówili wtedy, że ich komenda może być siedzibą milicji na całe RWPG - mówi Derlatka.
Na zdjęciu Komenda Wojewódzka Policji w Radomiu przed termomodernizacją.
W Radomiu nie wszystko z pierwotnego projektu udało się zrealizować. Nie powstały boiska, bloki mieszkalne dla kadry, warsztaty czy garaże. Nigdy też nie rozpoczęto budowy podziemnego schronu, który miał się znaleźć w pobliżu skrzyżowania ulic 11 Listopada z Chrobrego.
Co ciekawe, w 1981 roku podczas strajku studenckiego w Wyższej Szkole Inżynierskiej, jako jeden z postulatów pojawił się ten, by budowaną komendę milicja przebudować na szpital miejski. Na pewien czas wstrzymano nawet prace na budowie.
- Zwrócono się do mnie jako do projektanta o opinię, czy taka przebudowa jest możliwa. Oczywiście, że nie i to z wielu powodów. Na przykład korytarze w komendzie mają 1,6 m. szerokości. Szpitalny powinien mieć 3 metry, aby można było transportować chorych na łóżkach - mówi Derlatka. Wznowiono więc budowę komendy milicji. A po transformacji ustrojowej w budynku zaczęła działać policja.
Na zdjęciu Komenda Wojewódzka Policji w Radomiu obecnie.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze