Koncepcja została opracowana w 1980 roku a jej zadaniem było sprawdzenie, czy istnieje ekonomiczne uzasadnienie budowy tramwaju w Radomiu.
Przygotowano dwa warianty tras. Pierwszy z nich to dwa przebiegi trasy przez śródmieście. Pierwszy miał biec od ul. Chrobrego za teatrem i obok urzędu miejskiego, potem ul. Mickiewicza i Traugutta do dworca - podobnie jak lansowana dziś koncepcja. Drugi przebieg wyznaczono na skraju śródmieścia, przez ówczesną ul. Gwardii Ludowej (dziś Rodziny Winczewskich), Mireckiego i Dzierżyńskiego (obecnie Limanowskiego). Do tras miały dochodzić odnogi z osiedli: Borek, Ustronia, Gołębiowa i Akademickiego.
W drugim wariancie linia tramwajowa zamiast przez Mickiewicza i Traugutta, miała biec ulicami 1 Maja i 22 Lipca, czyli dzisiejszymi 25 Czerwca i Beliny-Prażmowskiego.
Zaplanowano, że tramwaje wjadą na plac Dworcowy. Miały na nim zawracać.
Równocześnie pomyślano o alternatywnym przebiegu ówczesną ul. Waltera i przez Planty.
Na ul. 1905 Roku linia miała biec środkiem ulicy.
Nowoczesne rozwiązania zaplanowano na Borkach. Tu linia prowadząca od ul. 1905 Roku miała przecinać duże skrzyżowania z ulicami Nową (dziś Łukasika), Limanowskiego i Maratońską na wprost, bez nawet małego łuku i wpadać na plac przed kościołem na Borkach/
W miejscu obecnego postoju taksówek przed kościołem zaplanowano przystanek tramwajowy.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze