W budynku kiedyś mieściła się szkoła podstawowa. Po jej wyprowadzce nieruchomość proponowano repatriantom jako rekompensatę za pozostawione na Kresach mienie, ale ci odmawiali. Budynek niszczał, systematycznie dewastowany. W 2007 roku nieruchomość kupiła osoba prywatna.
MARTA DUDZINSKA
Planowała urządzić tu szkołę tańca z przestronnymi salami treningowymi. Właściciele zostali zobowiązani do zachowania wyglądu budynku i odtworzenia wszystkich detali elewacji. Latem 2007 ruszyły prace - zdjęto dach, rozebrano ściany działowe i stropy, rozebrano schody. Właściciele uzyskali wtedy pozwolenie na przebudowę i zmianę sposobu użytkowania budynku. Prace jednak stanęły całkowicie. Właściciele rozpoczęli starania o pozwolenie na rozbiórkę, ale konserwator zabytków się na nią nie zgodził. Budynek nie jest co prawda w rejestrze zabytków, ale jest w gminnej ewidencji zabytków i w strefie konserwatorskiej, podlega więc ochronie. Ostatnio inspektor nadzoru budowlanego wszczął postępowanie w sprawie zabezpieczenia budynku.
MARTA DUDZINSKA
MARTA DUDZINSKA
Karszówka przy Limanowskiego to budynek, który stanął w 2008 r. Został zbudowany w miejsce XIX-wiecznego pałacu Karschów - bogatej rodziny radomskich przemysłowców. Oryginalny pałac nie został nigdy uznany za zabytek, dlatego zezwolono właścicielowi na jego rozbiórkę, pod warunkiem jednak, że odbuduje wierną kopię oryginału, z zachowaniem architektonicznych detali. Tak się jednak nie stało.
MARTA DUDZINSKA
Inwestor postawił budynek w zmienionym kształcie, zmienił m.in. wysokość dachu, główne wejście, zastosował inne gzymsy. Mazowiecki wojewódzki konserwator zabytków skierował wtedy sprawę do Inspekcji Nadzoru Budowlanego. Ta, mimo protestów, uznała zmieniony projekt budynku. W nowo powstałym budynku otworzono lokal gastronomiczny. Przez kilkanaście miesięcy działał on bez potrzebnych pozwoleń. Organizowano tam między innymi przyjęcia weselne oraz studniówki. Właściciele zostali ukarani między innymi mandatem za organizowanie imprez bez wymaganych zezwoleń.
MARTA DUDZINSKA
W czerwcu 2012 roku wybuchł pierwszy pożar. Płomienie uszkodziły fragment konstrukcji oraz poszycia dachu. Właściciele zawiesili działalność. Wkrótce sąd na wniosek banku, który właścicielom udzielał kredytu pod zastaw nieruchomości, ustanowił zarząd nad nieruchomością na rzecz jednej z kancelarii majątkowych w Radomiu. Właścicielka nieruchomości, wspierana przez detektywa Krzysztofa Rutkowskiego, na konferencji prasowej ogłosiła, że to, co się dzieje wokół Karszówki, miało być dowodem na zmowę biznesowo-urzędową, która ma na celu przejęcie jej majątku po zaniżonej cenie. W 2013 r. obiekt płonął jeszcze dwukrotnie. Według opinii biegłych z zakresu pożarnictwa najprawdopodobniej było to podpalenie, gdyż zarzewie ognia wykryto w kilku różnych miejscach.
Fot. Anna Jarecka / Agencja Gazeta
W sierpniu 2013 roku odbyła się licytacja Karszówki. Oszacowaną wówczas na prawie 3 mln zł nieruchomość wystawiono za 2,25 mln zł. Chętnych nie było. Obiekt niszczał. Dochodziło tam też do dewastacji i kradzieży. Złodzieje wypruli ze ścian instalacje elektryczne, ukradli kamienną okładzinę z baru na parterze, zerwali ozdobne kasetony z sufitów, wynieśli drzwi, potłukli balustrady na tarasie. Nie powstrzymało ich nawet zamurowanie okien i drzwi. Dziś śladu po tych zabezpieczeniach nie ma, budynek jest otwarty na przestrzał. Kolejna licytacja znów nie przyniosła efektu.
MARTA DUDZINSKA
Wybudowany przed wojną piękny miejski pałacyk w 1954 roku objął w posiadanie Młodzieżowy Dom Kultury. Po wyprowadzce MDK budynek trafił w prywatne ręce. Niezbyt szczęśliwie, bo wkrótce zajął go bank. A konkretnie Bank Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych.
MARTA DUDZINSKA
Obiekt kilka razy wystawiano na sprzedaż ostatecznie kupiła go radomska firma. I zapowiedziała, że go wyremontuje pod nowe przeznaczenie. Inwestor zapowiadał uruchomienie restauracji z małym hotelem, rozważał też przeniesienie tam swojej siedziby i wynajem reszty pomieszczeń biurowych.
MARTA DUDZINSKA
Szefowie firmy zastanawiali się również nad uruchomieniem tam nowoczesnego przedszkola. Z planów, jak widać, nic nie wyszło. Budynek początkowo był zabezpieczony i ochraniany. Dziś z zabezpieczeń niewiele zostało, a okoliczni mieszkańcy znów skarżą się na uciążliwe sąsiedztwo.
MARTA DUDZINSKA
Prywatna kamienica zostanie wyburzona - zapowiada miasto. Będzie to możliwe dzięki procedurze wykonania zastępczego: za wyburzenie zapłacą podatnicy, ale kosztami zostanie obciążona hipoteka nieruchomości. Budynek przy ulicy Reja 13/15 to własność prywatna. Kiedyś zamieszkiwany, od kilku lat stoi pusty. Miasto musiało wysiedlić lokatorów, bo budynek groził zawaleniem. Najpierw od budynku zaczęły odpadać fragmenty elewacji, potem zawalił się fragment jednej z klatek schodowych, zapadały się stropy.
MALGORZATA RUSEK
Gdy z budynku wyprowadzili się mieszkańcy, zaczęli w nim bywać bezdomni, a wraz z tymi wizytami wybuchały kolejne pożary. W sumie było ich kilkanaście, najpoważniejszy, w sierpniu 2007 roku kompletnie strawił dach i poddasze. Ze względu na zły stan konstrukcji, już kilkanaście lat temu, decyzją PINB kamienica została wyłączona z użytkowania i przeznaczona do wyburzenia. Wezwania właścicieli do dokonania rozbiórki pozostawały bezskuteczne.
MALGORZATA RUSEK
Budynek zabezpieczono, ale to nie wystarczyło. Konieczne okazało się wyłączenie chodników zarówno od ulicy Reja, jak i od podwórka - od strony ulicy Szwarlikowskiej. Nad chodnikiem od frontu powstał daszek, trzeba było też przesunąć nieco przejście dla pieszych. I ten stan trwa. Zmienia się jedynie wysokość roślin rosnących na zruinowanych murach.
MALGORZATA RUSEK
Kamienica prywatna, od lat stoi pusta. Jest w tak złym stanie technicznym, że konieczne okazało się wzmocnienie ścian stemplami. Jak wyjaśniała "Wyborczej" właścicielka nieruchomości, to ponad 100-letni budynek, który jej tata kupił zaraz po wojnie od żydowskich właścicieli. W czasach PRL przez chwilę miasto przejęło administrowanie, wtedy został zrobiony remont, który, według właścicieli, tylko pogorszył sytuację.
MARTA DUDZINSKA
Kilka lat temu budynek trzeba było wyłączyć z użytkowania. Nikt tam obecnie nie mieszka. Kamienica została zabezpieczona, tak by nie stwarzała zagrożenia. Ekspertyzy geologiczne pokazały, że kamienica znajduje się na piaskach i m.in. dlatego w niektórych miejscach pojawiły się pęknięcia. Z tego względu koszt remontu byłby kilkakrotnie wyższy niż w przypadku innych budynków. I wyniósłby jakieś 9-10 mln zł.
MARTA DUDZINSKA
Dawna siedziba Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego przy Struga. Obecnie właścicielami jest kilku radomskich przedsiębiorców, którzy nabyli ją od Agencji Mienia Wojskowego.
- Mam dziesięć pomysłów na zagospodarowanie tego miejsca, ale jeszcze nie podjąłem żadnej konkretnej decyzji. Na razie trwa inwentaryzacja obiektu - mówił w 2002 roku jeden z nowych właścicieli. Jak widać i tutaj żadnego z dziesięciu pomysłów nie zrealizowano.
MARTA DUDZINSKA
Wcześniej przejęciem nieruchomości w zamian za działki na Wólce Klwateckiej zainteresowane było miasto. Do transakcji jednak nie doszło, bo okazało się, że nieruchomość jest obciążona ustanowioną jeszcze przed wojną hipoteką. Sprawa utknęła w sądach, a miastu zależało na czasie, bo planowało bo wyburzeniu zrujnowanej kamienicy wybudować parking.
Dawna Łaźnia na Plantach. Obiekt powstał w okresie międzywojennym, w czasie kiedy dla robotników Fabryki Broni budowano osiedle na Plantach. Ówczesny dyrektor zakładu Kazimierz Ołdakowski dbał o rozrywkę i zaplecze socjalne dla pracowników. Właśnie wtedy postawiono dom kultury, obiekty sportowe i zaprojektowano park.
MARTA DUDZINSKA
Po wojnie w budynku powstały mieszkania, m.in. dla uczniów, którzy przyjeżdżali się uczyć do Radomia. Siedzibę miało tam także Towarzystwo Krzewienia Kultury Fizycznej, później była strzelnica. Dawna łaźnia należała wtedy do Zakładów Metalowych, pod koniec lat 90. obiekt z powodu długów przejęły Wodociągi, które sprzedały go w 1997 roku. Nieruchomość kupiła Villa Palladio, polsko-włoska spółka deweloperska z Warszawy. Planowała remont dawnej łaźni miejskiej oraz budowę dwóch budynków wielorodzinnych w centrum Radomia.
MARTA DUDZINSKA
Budynek dawnego kina Odeon. Część wielkich okien została zamurowana, w mniejszych są kraty, ale w niektórych miejscach budynku są też dziury, przez które można dostać się do środka. I korzystają z tego bezdomni, zwłaszcza zimą.
MARTA DUDZINSKA
Od 2011 r. budynek po kinie Odeon ma dwóch właścicieli. Początkowo mówiło się o wyburzeniu kina. Od dłuższego czasu wisi na nim baner "Na sprzedaż". Właściciele potwierdzają, że budynek chcą sprzedać, nie zdradzają jednak szczegółów.
Kino Odeon wybudowano na działce przy Słowackiego 62 w 1967 r. Było jednym z najnowocześniejszych w ówczesnym województwie kieleckim, do którego należał Radom. Miało 420 miejsc oraz panoramiczny ekran. Działalność zainaugurowało pokazem filmu francuskiego "Życie małżeńskie". Gdy wyświetlano "Wejście smoka" z Bruce'em Lee, przed kinem ustawiały się długie kolejki. Od początku lat 90. Odeon przynosił coraz większe straty. W 1993 r. kino zamknięto. Budynek przeszedł na własność krakowskiej firmy Apollo Film, która jednak stwierdziła, że remont i wznowienie działalności są nieopłacalne. Obiekt wynajmowano m.in. firmie handlującej ceramiką łazienkową, była w nim także dyskoteka.
MARTA DUDZINSKA
MARTA DUDZINSKA
Kamienica, w której na parterze działały delikatesy "Kasia". Sklep przy ówczesnej ul. Lubelskiej 4 otworzyło w 1869 roku stowarzyszenie handlowców Oszczędność. O historii sklepu przypomina powieszona obok wejścia tablica pamiątkowa. "W tym domu w 1869 roku otwarto sklep spółdzielni spożywców Oszczędność. Tablicę wmurował w 1969 roku Zarząd Oddziału Wojewódzkiego Spółdzielni Spożywców w Radomiu dla upamiętnienia 100-letniej rocznicy" - głosi znajdujący się na niej napis. Sklep zamknięto w 2008 roku. Od tamtej pory budynek stoi pusty i niszczeje.
MARTA DUDZINSKA
MARTA DUDZINSKA
To prywatna kamienica. Dopóki mieszkali w niej lokatorzy, jeszcze jakoś wyglądała, choć już wtedy odpadały z niej fragmenty elewacji. Teraz strach koło niej przejść.
MARTA DUDZINSKA
MARTA DUDZINSKA
MARTA DUDZINSKA
Dwór wybudowano na przełomie XVIII i XIX w. dla rodziny Bukowieckich na pozostałościach dworu Jana Podlodowskiego w drugiej połowie XVI w. W 1896 r. właścicielem majątku Wośniki został Władysław Aleksander Pruszak herbu Leliwa. W 1938 r. przekazał go synowi Maciejowi. Rok później Anna i Maciej Pruszakowie zostali wyrzuceni z dworu przez Niemców. Po zakończeniu wojny majątek został przejęty przez państwo i rozparcelowany. Zabudowania, w tym dwór, przeznaczono na potrzeby oświaty. Jeszcze kilka lat temu był on siedzibą Zespołu Szkół Agrotechnicznych i Gospodarki Żywnościowej. Po wyprowadzce szkoły budynek stał pusty i niszczał.
Fot. Anna Jarecka / Agencja Gazeta
W 2008 r. miasto zdecydowało, że obiekt zostanie sprzedany, bo nie było funduszy na remont. Wtedy o zwrot majątku wystąpiła rodzina Pruszaków. Po jego odzyskaniu sprzedała nieruchomość. Teraz jest w prywatnych rękach, właściciel zapowiedział generalny remont, na razie obiekt został jedynie zabezpieczony przed dalszym niszczeniem.
MARTA DUDZINSKA
MARTA DUDZINSKA
Budynki Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego wybudowane w latach 1926-1928 w stylu eklektycznym, z elementami barokowymi i renesansowymi, z przeznaczeniem na biura i remizę. Oba budynki są wpisane do rejestru zabytków i... popadają w ruinę.
MARTA DUDZINSKA
Obiekty nabyła jedna z radomskich spółek i zapowiedziała remont i rozbudowę. Budynek dyrekcji ZNTK miał być zaadaptowany na hotel, natomiast w strażnicy miała być otworzona restauracja, obsługująca zarówno klientów z zewnątrz i z hotelu. Inwestor zapowiadał też stworzenie miejsca dla starszych dzieci, w którym miały być organizowane m.in. różnego rodzaju warsztaty. Przy hotelu miało powstać centrum szkoleniowo - konferencyjne. Na razie realizacji tych planów nie rozpoczęto.
MARTA DUDZINSKA
Garbarnię wybudował w 1897 roku Józef Samsonowski. Wzniesiono wtedy dwukondygnacyjny murowany budynek z cegły, z dekoracyjnie ukształtowaną elewacją wschodnią. Nie ma pewności co do osoby projektanta, podejrzewa się, że był nim radomski technik miejski Henryk Nowakowski. Obok garbarni postawiono ciepłownię (już nie istnieje) i ceglany komin (jeszcze stoi). Po uruchomieniu zakładu produkowano tu skóry podeszwowe na rynek wewnętrzny oraz na eksport m.in. do Francji i na Bliski Wschód.
MARTA DUDZINSKA
Garbarnia w późniejszych latach wielokrotnie zmieniała właścicieli, a oni dobudowali od zachodu część produkcyjną, wymienili drewnianą konstrukcję starego budynku na żelbetową, dobudowali wieżę wodną. I wyposażali zakład w coraz to bardziej nowoczesne maszyny. Od 1919 roku garbarnia funkcjonowała pod nazwą Zakłady Garbarskie "Praca". W czasie II wojny światowej zakład przejęły władze okupacyjne, po wojnie garbarnia została upaństwowiona. W 1959 roku weszła w skład Radoskóru, potem należała do Radomskich Zakładów Garbarskich i w końcu do spółki Garbex. I na tym jej historia produkcyjna się zakończyła.
MARCIN KUCEWICZ
Obecnie obiekt należy do osoby prywatnej. Po otrzymaniu ekspertyz, z których wynika, że w budynku, ze względu na obecność szkodliwych substancji chemicznych wykorzystywanych w przemyśle garbarskim, nie można prowadzić żadnej działalności związanej z pobytem ludzi, wystąpił o zgodę na wyburzenie garbarni. na razie procedury są w toku.
MARCIN KUCEWICZ
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze