Poprawiamy naturę, ale to ona wie lepiej

W niedzielę razem z działaczami stowarzyszenia Nasz Bóbr chodziłam brzegiem Mlecznej. Szukaliśmy śladów niszczenia bobrowych siedlisk. Oglądaliśmy też efekty „renaturyzacji” Mlecznej i Cerekwianki. Mniejsza rzeczka wygląda dziś jak rów wytyczony od linijki. Na Mlecznej tworzone są dziwne kaskady, zakola wykopano koparką, brzegi wyłożono wikliną. Człowiek postanowił zrobić coś za naturę, przekonany, że zrobi to lepiej.

Roman Głodowski, współzałożyciel stowarzyszenia Nasz Bóbr, jest pewien, że bobry nad Mleczną wrócą i efekty programu LIFE przebudują tak, by groźne dla najbliższego otoczenia Mlecznej nie były ani susze, ani nawalne opady deszczu. Naprawią to, co człowiek zrobił źle.

Co by się stało, gdybyśmy w mieście zaniechali pewnych działań? Ile godzin pracownicy miejscy mogliby poświęcić na coś innego, gdyby nie golili trawników co dwa tygodnie? Na co innego moglibyśmy wydać pieniądze, które poszły na wyrównanie Cerekwianki?

Przeszliśmy już przez opryski przeciw komarom i kleszczom jak przez chorobę wieku dziecięcego. Miasto stosowało je przez kilka lat, do momentu gdy ktoś w urzędzie zrozumiał, że przynoszą więcej szkód niż pożytku, że giną też owady, które chcemy mieć w naszym otoczeniu.

Mam nadzieję, że tak samo przejdziemy przez chorobę bezrefleksyjnego koszenia trawników i chorobę prostowania rzek. Chorujemy już długo.

Natura zna najlepsze lekarstwa.