Wniosek dotyczy sfinansowania szczepień radomskich dzieci przeciwko pneumokokom, które są najczęstszą przyczyną zakażeń bakteryjnych u dzieci. Wnioskodawcy: Mamy z forum internetowego: Hej Mama. Szacunkowy koszt projektu to 500 tys. zł.
Wniosek dotyczy sfinansowania szczepień radomskich dzieci przeciwko pneumokokom.
Wnioskodawca: mamy z forum internetowego ?Hej Mama?.\
Pneumokoki to bakterie należące do najczęstszych przyczyn poważnych zakażeń
bakteryjnych u dzieci. Najczęściej wywołują zapalenia górnych dróg oddechowych (ostre
zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok przynosowych), ale u niektórych dzieci i osób
dorosłych mogą powodować ciężkie, zagrażające życiu zakażenia inwazyjne jak sepsa,
zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie płuc, zapalenie stawów. Zgodnie z
wnioskiem szczepieniu poddane miały by być dzieci osób zameldowanych w Radomiu.
Dzieci w wieku do 2 lat powinny przyjąć cztery dawki szczepionki, przy czym pierwszą
dawkę przed ukończeniem drugiego miesiąca życia, kolejne dwie w odstępie 4 do 6 tygodni i
ostatnią dawkę uzupełniająca po ukończeniu przez dziecko roku życia. Dzieci w wieku od 6
do 11 miesięcy przyjmują dwie dawki co 4-6 tygodni plus trzecia dawka przypominająca,
dzieci w wieku od roku do dwóch lat dwie dawki w odstępie co najmniej dwóch miesięcy,
dzieci powyżej drugiego roku życia jedną dawkę szczepionki.
Koszt jednej dawki to około 250 - 300 zł, (259,99 zł za Prevenar 13 ? cena z apteki Cefarmu
przy ul. Krasińskiego w Radomiu), co oznacza, że pełne szczepienie jednego noworodka
kosztuje ponad tysiąc złotych. Wielu rodziców nie stać na taki wydatek. Wnioskujemy o
przyznanie kwoty 500 tys. złotych, co pozwoli w pełni zaszczepić 500 noworodków, lub
około tysiąca dzieci w sytuacji, gdy będą szczepione starsze. Rocznie w Radomiu rodzi się
około 3,5 tys. dzieci. Z tej liczby około 1,2 tys. pójdzie za trzy lata do przedszkola (to liczba
miejsc dla nowo przyjmowanych dzieci w radomskich przedszkolach) i to właśnie z myślą o
dzieciach rozpoczynających edukację przedszkolną należy wprowadzić program szczepień
przeciwko pneumokokom.
Więcej słupów - przystanków, które posiadają SDIP i informują pasażerów o rzeczywistym czasie przyjazdu autobusów. Aktualnie jest takich 44 tablic w całym mieście.
Projekt zakłada zorganizowanie w Radomskich parkach zajęć fitness, joga, tai-chi, pilates. Udział w zajęciach byłby bezpłatny i dobrowolny. Projekt może być prowadzony w miesiącach wakacyjnych. W wyznaczonych dniach i godzinach (najlepiej o 2 porach 10 i 19 ) w każdym z parków doświadczony instruktor prowadziłby godzinne zajęcia dla poczatkujących.
Z zajęć mogli by korzystać wszyscy mieszkańcy Radomia niezależnie od wieku. Jest to świetny sposób na poprawę kondycji mieszkańców.
Projekt dotyczy rozlokowania na terenie miasta Radom - źródełek inaczej też nazywanych fontannami wody pitnej. Celem jest poprawa życia mieszkańców Radomia po przez stworzenie możliwości ochłodzenia się i napojenia w gorące dni. Jako element budujący tożsamość radomian - przy każdym źródełku znalazłaby się historia/ciekawostka dotycząca Radomia zatytułowana ?Czy wiesz, że... ?? Ponadto źródełka miejskie są też zwróceniem uwagi na bardzo dobrą jakość wody pitnej, która płynie w naszych domach. Wzór źródełka wybierany byłby przez mieszkańców Radomia w formie głosowania spośród np. 3 wcześniej wybranych projektów. Koszt jednego takiego źródełka to między 1500 zł a 3000 zł plus koszt przyłączeniowy.
Przykładowe lokalizacje:
1.Centrum miasta
? Plac Konstytucji, ul. Żeromskiego (przed Kościołem Garnizonowym) - 1 szt.
? Plac Corazziego od strony wejścia do Parku Kościuszki - 1 szt.
? Rynek - 1 szt.
? Lokalizacja przed Kościołem Bernardynów - 1 szt.
? Plac Jagieloński - 1 szt.
? Resursa Obywatelska - 1 szt.
2. Parki miejskie
? Park Kościuszki - 2 szt.
? Park Leśniczówka - 2 szt.
? Stary Ogród - 2 szt.
? Park Jacka Malczewskiego - 2 szt.
? Park Gołębiów - 2 szt.
? Park Michałów - 2 szt.
? Park Południe - 2 szt.
? Park Ustronie - 2 szt.
3. Zalew Borki - 4 szt.
4. Cmentarze radomskie - 4 szt.
Ilość łączna ok. 30 szt. - koszt: 45.000 zł - 90.000 zł w zależności od wybranego modelu i kosztów przyłączeniowych. Do tej kwoty należy doliczyć koszt przyłączeniowy.
W załączniku przesyłam zdjęcia przykładowych źródełek.
Miasta szybko się rozwijają. Przybywa zwartej zabudowy, dróg, nawierzchni, parkingów, a kurczy się powierzchnia terenów zieleni.
Coraz mniej w naszym miejskim krajobrazie zadbanych trawników i wyraźnie zmniejsza się ilość drzew, które dostarczają nam
niezbędny do życia tlen. Korzyści płynące z zielonego miasta, pełnym trawników, drzew i krzewów są ogromne i niedoceniane. Taki krajobraz poprawia mikroklimat, zatrzymuje pyły i inne zanieczyszczenia, zmniejsza natężenie hałasu i jest elementem
estetycznym w przestrzeni miejskiej.
Projekt obejmuje nasadzenie drzew, krzewów (żywopłotów) i kwiatów na terenie miasta Radomia wzdłuż ulic i w pasach zieleni
oddzielających pasma ruchu, poprzedzone niezbędną koncepcją programowo-przestrzenną. Plan zakładałby również zakup krat
żeliwnych chroniących niektóre stare drzewa.
W centrum miasta proponuję niewysokie drzewa o estetycznym wyglądzie: Robinia biała, wiśnia osobliwa, śliwa wiśniowa, katalpa. Wśród krzewów znalazłyby się berberys, jaśminowiec, porzeczka alpejska i tamaryszek francuski - krzewy mogą tworzyć żywopłoty. W/w drzewa i krzewy są odporne na trudne warunki miejskie.
"W 80 dni dookoła Rynku"- można nazwać widowisko iluminacji architektury tworzące spektakle tematyczne, które w ciągu roku dostarczałoby niezwykłych wrażeń w postaci projekcji światła, laserów i UV mappingu (nakładaniu dwuwymiarowego obrazu na trójwymiarowy obiekt).Projekcja taka tworzyłaby niesamowitą atrakcję dla mieszkańców i turystów w okresie od maja do końca października w porze wieczornej z towarzyszącym wyświetlaniem filmów.
Cztery pierzeje rynku, na każdym w innym dniu projekcja, cztery dni w tygodniu ożywiałyby realnie Miasto Kazimierzowskie. Jeden projektor UV -2000 lumenów i dwa pomocnicze, w którym jeden do laserów i jeden do projekcji filmów. System głośników, komputer i osoba obsługująca. Tematyka projekcji związana z historią miasta Radomia i nie tylko, np.: na ścianie muzeum Malczewskiego jego obrazy tworzące kompozycję multimedialną i widowiskową. Tematyka projekcji dowolnie i elastycznie może się zmieniać wg, pomysłowości twórców współczesnych animacji. Tłem do wyświetleń projektora mogą być nie tylko elewacje zabytkowych kamienic ale także korony drzew. Koszt ok. 490 tyś w opcji pełnej z bogatszym programem i lepszym projektorem.
Koszt ok. 190 tyś w opcji minimalnej; gorszy system nagłaśniania, skromniejszy program i projektor. Projekt stworzony przy udziale SARP - Stowarzyszenia Architektów Polskich Oddział Radom.
Pomysłem jest, żeby np. blisko dworca (najlepsza lokalizacja) lub też w centrum postawić słup z drogowskazami do znanych miast (np. Paryż, Wiedeń, ale nie tylko europejskich) w prawidłowym kierunku i z określoną odległością (raczej w linii prostej, bo drogowa może się zmieniać).
Słup powinien być estetyczny i koniecznie na górze powinien być oznaczony jako WITAMY W RADOMIU! w kilku
językach. Słup powinien być wykonany z trwałego materiału, żeby nie był przedmiotem wandalizmu. Może powinno być to
zrobione z kamienia lub stopu metali. Koniecznie podświetlone lub w oświetlonym miejscu.
Ideą jest żeby np. osoby nawet krótko przebywające w Radomiu z zainteresowaniem np, fotografowały się (tu byłem
itp), może właśnie nawet powinna być jakaś ławeczka do takich zdjęć! Ew. druga opcja to mapa świata z Radomiem w centrum i tam kierunki i informacje o odległościach i pod nią ławeczka lub np przy Radomiu miejsce na głowę fotografowanego.
Ew na górze może być napis witamy w Radomiu i rok lub data aktualna, może jakieś hasło promujące miasto.
To miejsce powinno być tak usytuowane, żeby w kadrze ze zdjęciem było także coś ładnego (np. Dworzec), a nie jakaś obdrapana kamienica lub kiosk.
Oczywiście chodzi tu o umieszczenie repliki, przy której będzie można zrobić zdjęcie z opisem, że takie miały polskie wojska w czasach nihil novi.
Może jakiś inny element uzbrojenia, może rzeźba woja/rycerza , w którym jest wolne miejsce na włożenie swojej głowy i zrobienie ciekawego zdjęcia, może z napisem dot. Radomia np. Radom 1505 - konstytucja nihil novi
Pomysłem na część budżetu obywatelskiego jest zorganizowanie cyklicznych wykładów i debat w miejscach otwartych (kawiarnie oraz restauracje) w Radomiu. Prelegenci podczas wystąpienia powinni zainspirować obecnych do podjęcia dyskusji na tematy nie tylko ekonomiczno-społeczne ale również technologicznonaukowe.
Miasto Radom z roku na rok proponuje coraz lepszą ofertę edukacyjną. Działalność UTH oraz wielu uczelni prywatnych dowodzi, że mamy pokaźny procent ludzi zainteresowanych rozwojem intelektualnym. Wspólne debaty, są najlepszą okazją do poszerzania horyzontów, ponadto pozwalają rozwijać środowisko intelektualistów. Dzięki stworzonej przestrzeni przyjaznej wymianom ciekawych myśli zwiększamy szansę na powstanie innowacyjnych rozwiązań dla naszego miasta. Inicjatywa odwołuje się do organizowanych prawe dekadę temu spotkań na ulicy Rwańskiej 7, tam też jako uczeń liceum zostałem oczarowany problematyką społeczną. Pragnę, aby możliwość takich inspirujących spotkań miała również młodzież, bowiem poziom edukacyjny liceów w Radomiu jest jedną z najcenniejszych zasobów miasta.
Warto rozwinąć ten pomysł dla starszych pasjonatów nauki, zapraszając jednocześnie młodych do rozpoczęcia swojej przygody z formą debaty. Proponuję, by spotkania organizowała uczelnia, bądź stowarzyszenie mające w statucie integrację intelektualistów.
Projekt zakłada zwiększenie ilości koszy na śmieci. Obecnie człowiek idąc ulica nie ma gdzie wyrzucić przysłowiowego ogryzka.
Drugim etapem jest częstsze sprzątanie ulic i chodników. Projekt ten poprawi jakość życia mieszkańców i gości.
Uświadomienie obywateli Radomia o konsekwencjach i zagrożeniach jakie wywołują środki chemiczne stosowane przez ludzi w
mieszkaniach tj, że w ten sposób przykładają się do degradacji i skażenia wody, gleby i powietrza swoją obojętną postawą. Zamiast tych środków chemicznych, żeby używali środków bio ? degradalne przyjazne dla środowiska naturalnego. Jakie negatywne skutki przynoszą dla zdrowia ludzi używanie tych środków chemicznych itp.
Projekt zakłada uruchomienie 4 nowych Biletomatów w niżej podanych lokalizacjach.
Powodem zgłoszenia wniosku jest zbyt mała obecnie liczba Punktów Obsługi Pasażera. Szacunkowy koszt realizacji projektu ok. 500 tys. zł.
Pomysł projektu wynika z misji banków żywności, którą jest zapobieganie marnotrawstwu żywności dla zmniejszania obszarów głodu i niedożywienia. Jego celem będzie wykształcenie grupy wolontariuszy - falicytatorów, którzy w środowisku osób zagrożonych wykluczeniem społecznym (głównie z przyczyn ekonomicznych, ale także z powodu niezaradności życiowej) prowadzić będą warsztaty edukacyjne (warsztaty kulinarne, warsztaty dietetyczne i dotyczące zdrowego żywienia, programy edukacyjne zapobiegające marnowaniu się żywności, warsztaty edukacji ekonomicznej). Równocześnie bank żywności będzie prowadził działania, zmierzające do pozyskania od producentów i dystrybutorów żywności, zagrożonej zniszczeniem (np z powodu kończącego się terminu przydatności do spożycia).
Pozyskana żywność będzie wykorzystana w toku warsztatów i przekazywana uczestnikom działań włączających. Do prowadzenia warsztatów zaangażowani będą przeszkoleni uczniowie radomskich szkół ponadgimnazjalnych (we współpracy z opiekunami klubów wolontariatu) . Warsztaty prowadzone będą przede wszystkim w świetlicach środowiskowych. Do współpracy przy pozysku żywności zaprosimy wolontariuszy - podopiecznych radomskich organizacji, działających na polu pomocy społecznej. Rekrutację uczestników warsztatów zamierzamy prowadzić we współpracy z pracownikami rejonów pracy socjalnej w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Radomiu.
Uczestnictwo w projekcie będzie dostępne dla wszystkich mieszkańców Radomia.
Obcowanie ze sztuka jest jedną z wyższych potrzeb w życiu człowieka.
Projekt zakłada organizację i prowadzenie w 2017 roku cyklu warsztatów literacko- teatralnych skierowanych do mieszkańców Radomia z każdej grupy wiekowej. Takie połączenie pozwoli także na integrację międzypokoleniową uczestników. W ramach warsztatów można również organizować cotygodniowe występy uczestników ukazujące ich dokonania.
W okresie sprzyjającej pogody spotkania te mogłyby się odbywać w Muszli Koncertowej w Parku Kościuszki gromadząc uczestników i widzów z całego miasta.
Proponuję zakup sprzętu szachowego niezbędnego do organizacji turniejów szachowych, szkolenia szachistów oraz urządzeń służących do promocji szachów i Radomia. Ponadto wnioskujemy o zakup literatury szachowej i odpowiednich programów komputerowych m.in. ChessArbiter, Rybka lub Fritz. Sprzęt zostanie przekazany bezpłatnie do wszystkich zainteresowanych instytucji, a w szczególności jednostek oświatowych, klubów sportowych i stowarzyszeń w Radomiu. Celem wniosku jest wsparcie ?Radomskiego programu powszechnej nauki gry w szachy?.
Zakupione przez publiczne szkoły podstawowe komplety szachów nie spełniają wymogów stawianym bierkom turniejowym.
Radom będąc 14 miastem w Polsce pod względem wielkości powinien mieć minimum jedną drużynę w I lidze szachowej i jedną w II. Realizacja wniosku rozwiązuje braki sprzętu szachowego.
Ww. sprzęt oraz inne pomoce naukowe będą służyły wszystkim mieszkańcom Radomia i będą wykorzystywane podczas licznych turniejów szachowych rozgrywanych w Radomiu.
Łączna kwota wniosku wynosi 350.000,00 PLN
W Radomiu po godzinie 21 trudno jest znaleźć miejsce gdzie można skorzystać z toalety. Istniejące toalety miejskie nie są rozwiązaniem właśnie ze względu na godziny otwarcia.
Dobrym rozwiązaniem było by ustawienie w kilku miejscach (niedaleko parków, zalewu na borkach itp.) toalety automatycznych. Są to konstrukcje sprawdzone w innych krajach i wielu miastach polski. Odporne na wandalizm, wyposażone w systemy czyszczące idealnie wpisują się w potrzeby mieszkańców. W załączeniu przykładowe realizacje 1 i 2 kabinowe.
Ilość toalet zależna od ceny tego typu ?budynków? i kosztu podłączenia, jednak nie więcej niż 100 ? 150 tys.
W 1926 r. Przeprowadzony został ogólnopolski konkurs urbanistyczny na plan urbanistyczny naszego miasta. W roku bieżącym przypada 90- ta rocznica tego wydarzenia, stwarza to okazję do przeglądu całego rozwoju miasta w minionym wieku i wyciągnięcia właściwych wniosków do rozstrzygania bieżących spraw rozwoju przestrzennego i gospodarczego miasta. Wstępne zainteresowanie tematem proponowanej na ten temat konferencji naukowej zgłosiło Radomskie Towarzystwo Naukowe, Miejska Pracownia Urbanistyczna, Katedra Urbanistyki Politechniki Krakowskiej, autorka dwóch planów generalnym miasta, Stowarzyszenia Architektów Polskich, Towarzystwo Urbanistów Polskich. Inicjatywa konferencji, odpowiednio nagłośniona
medialnie może dobrze służyć promocji Radomia.
Zakup sprzętu ratunkowego i ratowniczego dla potrzeb Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego w Radomiu celem zabezpieczenia imprez rekreacyjnych i sportowych organizowanych przez miasto i gminę Radom na terenie zalew Borki w Radomiu o wysokości 100.000 PLN słownie: sto tysięcy złotych.
W Radomiu znajduje się 7 parków gdzie przebywają tam licznie radomianie. Mając powyższy tytuł, ma to zapobiegać ochronie przed plagami komarów i kleszczy. Około godziny 17.00 nie można przebywać w parkach, iż wtedy jest najwięcej komarów.
Park: Kościuszki ? 7,66 ha, Leśniczówka 8,45 ha, Stary ogród ? 7,24 ha, Obozisko -7,5 ha, Planty 5,5 ha, Glinice 3,1ha, Gołębiów -2,7.Łaczna powierzchnia parków w mieście to 42,15 ha. 1 hektar = 400 zł brutto.
Pierwszy oprysk to II połowa maja, drugi II połowa lipca w nocy, aby chronić inne pożyteczne owady np.: pszczoły itp. Całkowity koszt oprysku to 34 000,00 zł za cały sezon
Projekt zakłada zainstalowanie specjalnych koszy do przechowywania elementów odblaskowych z napisem odblaskowym widocznym w nocy np. pieszy na przejściu, Ja idę itp. - Radom. Kosze powinny być; 1) wykonane z tworzywa (lekkie), 2)
zainstalowane na dwóch słupkach ( po obydwu stronach jezdni) ze znakiem przejście dla pieszych, 3) umieszczone na wysokości
umożliwiającej łatwe wyjęcie i włożenie specjalnego elementu odblaskowego.
Pieszy, przechodząc na drugą stronę jezdni bierze do ręki bardzo dobrze widoczny specjalny element odblaskowy, po przejściu
pieszy wkłada go do drugiego kosza znajdującego się po drugiej stronie jezdni. W koszach powinno być po 5 specjalnych elementów odblaskowych tak żeby zawsze w każdym koszu był co najmniej jeden. Konstrukcja kosza i elementów odblaskowych powinna być taka, żeby odblaski stojące w koszu nie były widoczne dla kierowców. Kosze z elementami odblaskowymi proponuję umieścić np. w 20 najniebezpieczniejszych, najgorzej oświetlonych przejściach dla
pieszych w Radomiu i okolicach.
Koszt pilotowych działań w tym zakresie nie powinien być wyższy jak kilka tysięcy zł (koszt 40 koszy +montaż + 200 odblasków + akcja reklamująca sposób korzystania).
Proponuję jako jedno z miejsc zainstalowania koszy ze specjalnymi ?odblaskami? przejście dla pieszych na ulicy Chrobrego ?naprzeciwko wydziału Ekonomicznego UTH Radom, gdzie przed kilkoma laty miało miejsce potrącenie studentek mojego wydziału (Materiałoznawstwa, Technologii i Wzornictwa UTH Radom). Projekt powinien wzmocnić bezpieczeństwo pieszych na przejściach.
Projekt zakłada wymianę i rozbudowę małej architektury (ławki, kosze na śmieci i inne elementy) w centrum miasta. Przykładem miejsca gdzie trzeba np. wymienić ławki jest ul. Piłsudskiego.
Projekt do 200 tys. zł.
Projekt zakłada zakupienie nowych ozdób świątecznych. Obecne ozdoby świąteczne są już dość stare, warto byłoby je zmodernizować/rozbudować.
Projekt do 100 tys. zł.
Centrum Aktywności Seniora będzie prowadziło działalność na rzecz integracji środowiska Seniorów w Radomiu, poprzez organizację cyklicznych imprez taneczno-sportowych. Na imprezy będzie składało się:
1. Tańce pod Gwiazdami. Imprezy taneczne organizowane dwa razy w tygodniu (w różnych punktach miasta
Radomia) w miesiącach czerwiec-wrzesień.
2. Sportowe czwartki. Zajęcia ruchowe odbywające się w każdy czwartek (w zależności od pogody w sali lub na
świeżym powietrzu).
3. Powróćmy jak za dawnych lat. Cotygodniowe bale taneczne na sali. Także w formie nauki tańca dla Seniorów.
4. Na stronie internetowej zamieszczane będą na bieżąco aktualne informacje o imprezach oraz fotorelacje z tych, które się odbyły. Tu uczestnicy będą mogli także zadeklarować, że będą uczestniczyć w danym wydarzeniu.
Wśród Seniorów, biorących udział w zajęciach cyklicznie będą losowane nagrody rzeczowe. Na zakończenie projektu
planowany jest wybór i uhonorowanie najaktywniejszych Seniorów. W Radomiu mieszka ponad 50 tys. osób po sześćdziesiątym roku życia (50 932 ? dane GUS za 2014 r.), dla których oferta spędzania wolnego czasu jest bardzo uboga. Dzięki szerokiej i cyklicznej ofercie Centrum Aktywności Seniora każdy znajdzie coś dla siebie, w dogodnym dla siebie miejscu i czasie.
Bezdomność zwierząt to niestety problem nie tylko miasta Radomia. Schroniska w całym kraju są przepełnione a zapanowanie nad niekontrolowanym rozmnazaniem się zwierząt wydaje się syzyfowa pracą. Miasto Radom w normach programu przeciwdziałaniu bezdomności zwierząt oferuje bezpłatnie: znakowanie zwierząt poprzez zaczopowanie, sterylizacje kotów wolnożyjących.
Zakres tych usług nie jest wystarczający, aby mówić o skutecznym zapobieganiu bezdomności- niekontrolowanemu rozmnażaniu się zwierząt a co za tym idzie o skutecznym zapobieganiu bezdomności . Codziennie z całego kraju z mediów i innych źródeł informacji napływają szokujące obwieszczenia o tysiącach, a nawet setkach tysięcy bezdomnych zwierząt. Niekontrolowane rozmnażanie powoduje, że tysiące zwierząt i kociąt poszukuje domów. Dowody bezdomności możemy obserwować na naszym lokalnym podwórku. W radomskim schronisku przebywa 600 psów. Co prawda trwa ciągła rotacja- psy są adoptowane do nowych domów, ale na ich miejsce trafiają kolejne. Fakt, że zwierzęta za nim trafia do schroniska błąkają się po ulicach Radomia, przyczynia się to do wielokrotnego rozmnażania. Dlatego aby zapobiec bezdomności zwierząt należy poszerzyć zakres usług weterynaryjnych jakie miasto oferuje bezpłatnie samym mieszkańcom. Sterylizacja i kastracja to czasami wydatek przekraczający możliwości finansowe właścicieli: Dlatego należałoby stworzyć możliwość aby te usługi były bezpłatne!!Oferowane przez miasto usługi powinny zostać poszerzone o: sterylizacje i kastracje psów właścicielskich, sterylizacje i kastracje kotów właścicielskich. Z efektów realizacji działania korzystać mogliby wszyscy mieszkańcy Radomia posiadający psy i koty. Problem bezdomności istnieje w Radomiu i nie możemy udawać że go nie ma. Schronisko jest w Radomiu jednostka miejską, a co za tym idzie miasto łozy na utrzymanie zwierząt tam przebywających. Zamiast płacić czasami latami za pobyt zwierzaka w schronisku, lepiej zainwestować w sterylizacje i czopowanie. Koszty szacunkowe brutto: sterylizacja i kastracja psów 100000 zł, sterylizacja i kastracja kotów 50.00 zł, Kampania reklamowa- informacyjni- edukacyjna 20000 zł
Przedmiotem projektu jest zorganizowanie konkursu, w którym szkoły, kluby, grupy szachistów będą mogły ubiegać się o bezpłatne otrzymanie zestawów do gry w szachy (szachownica + bierki + zegar szachowy mechaniczny). Zakupione zostanie 1000 zestawów szachowych i ogłoszony zostanie konkurs, w którym szkoły, kluby i prywatne grupy radomian będą mogły ubiegać się o otrzymanie potrzebnego sprzętu.
Zasady konkursu:
(1) jedna grupa wnioskodawców może otrzymać do 30tu zestawów, ale nie więcej niż liczy połowa grupy, która z szachów będzie korzystać i nie więcej niż sama grupa wskaże we wniosku
(2) zestawy będą przyznawane do wyczerpania w kolejności wielkości grup, które z zestawów będą korzystać (od najliczniejszych grup do najmniej licznych), dla szkół jest to liczba uczniów, dla klubów liczba członków, dla innych
grup - liczba wnioskodawców podpisanych pod wnioskiem,
(3) w przypadku tej samej liczby osób w grupie wnioskodawców decyduje kolejność zgłoszenia
(4) wnioskodawcami mogą być radomskie szkoły, kluby mające siedzibę w Radomiu i zrzeszające głównie mieszkańców Radomia, grupy osób mieszkających w Radomiu.
(5) nie można być w więcej niż jednej grupie wnioskodawców.
Nabór wniosków do konkursu będzie publicznie ogłoszony na stronie Urzędu Miejskiego na co najmniej miesiąc przed planowanym końcem konkursu i będzie trwać nie krócej niż dwa tygodnie.
W skład zestawu szachowego w tym wniosku wchodzą:
(1) drewniane figury szachowe Staunton nr 5 w worku,
(2) szachownica tekturowa standard turniejowy nr 6 lub nr 5,
(3) mechaniczny zegar szachowy ?Hetman? (lub inny mechaniczny zegar szachowy podobny wielkością i popularnością na turniejach).
Koszt jednego zestawu to nie więcej niż 160zł. Koszt całego projektu to 160000zł. Przyjmuje się, że organizacją konkursu zajmą się osoby już zatrudnione w Urzędzie Miejskim, więc nie dodaje to kosztów innych ponad to, co będą kosztować zestawy szachowe. Realizacja projektu wpłynie na popularność szachów jako rozwijającego intelektualnie sportu, pobudzi życzliwe kontakty między radomianami, ożywi kluby, szkoły, wychowawczo wpłynie na młodzież, a w przyszłości zaowocuje sukcesami radomskich szachistów, co przełoży się na popularność i prestiż naszego miasta.
Projekt ma za zadanie umożliwienia godzenia życia prywatnego z zawodowym rodzicom dzieci w wieku do lat 3 poprzez zapewnienie opieki dziennego opiekuna.
Zorganizowanie opieki sprawowanej przez dziennego opiekuna nie wymaga tak dużych nakładów finansowych, tak jak np. w przypadku utworzenia żłobka czy klubu dziecięcego. Opieka jest sprawowana w warunkach domowych. A czas sprawowania opieki, przez dziennego opiekuna efektywniej dopasowany do czasu pracy rodziców.
Ten projekt przyczyniłby się do spadku bezrobocia w naszym mieście.
Projekt zakłada:
- budowę zjazdu z ronda dla rowerów - rondo Kisielewskiego - ul. Krakowska
- budowę asfaltowego łącznika łącznik dla rowerów ul. Czachowskiego - ul. Batorego
- likwidacja przycisków przy wszystkich przejazdach rowerowych poprzez sprzężenie sygnalizatorów dla rowerzystów z detekcją
niekolizyjnych strumieni ruchu ogólnego
Kisielewskiego: budowa zjazdu z ronda pozwoli rowerzystom jadącym w kierunku Miasta Kazimierzowskiego ominąć obciążony ruchem samochodowym odcinek ul. Limanowskiego.
Czachowskiego: budowa łącznika pozwoli rowerzystom jadącym w kierunku parku Leśniczówka ominąć obciążone ruchem samochodowym skrzyżowanie Żeromskiego / Zbrowskiego.
Przyciski: przyciski przy przejazdach rowerowych są rozwiązaniem nielegalnym w świetle Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach.
Szacunkowy koszt 600 tysięcy złotych
Jednym z powodów, dla których radomianie narzekają na swoje miasto jest często brak wiedzy o nim, o jego historii z której powinni być dumni i powinni chwalić się wobec znajomych z innych miast. Żeby spopularyzować wiedzę o mieście i okolicach proponuję w wielu miejscach miasta umieścić stałe i zmienne informacje. Np. o nihil novi, o liczbie mieszkańców, o tym , ze to 14-te miasto w Polsce, o Sołtyku, Unii Wileńsko Radomskiej ( ale nie tylko o fakcie, tylko o krótkim znaczeniu itp) itd. Miejsca mogą być różne począwszy od autobusów miejskich, a skończywszy na ruchliwych ciągach pieszych i skrzyżowaniach (np. RONDO WARSZAWSKIE itp. ), w zależności od miejsca musi być dobrana forma (tablice ogłoszeniowe, bilboardy), a może nawet tablice ledowe ze zmiennym tekstem.
Radom nazywany w okresie międzywojennym miastem rowerowym posiada przebogatą ?historię rowerową? jaką nie może pochwalić się żadne inne miasto w Polsce. Początki radomskiego kolarstwa sięgają aż 1886 roku, a wielki rozkwit w latach 30-tych ubiegłego wieku związany jest z masową produkcją rowerów w Fabryce Broni sięgającą setek tysięcy sztuk i osiągnięciami na tle sportowym naszych kolarzy. Niestety ten niezwykle barwny fragment historii Radomia został już niemal całkowicie zapomniany, a uważamy że powinien stać się jedną z atrakcji i promocji naszego miasta.
Naszym pomysłem jest stworzenie Mobilnego Muzeum Rowerów Zabytkowych. Korzystając z doświadczenia jakie zdobyliśmy jako grupa retrocyklistów ?SPRĘŻYŚCI? przy organizacji dotychczasowych imprez ( dwie edycje Ulicznego Retro Wyścigu Kolarskiego i Radomskich Rajdów Dawnych Automobili i Rowerów podczas festynu Uliczka Tradycji) oraz eksponując nasze kolekcje zabytkowych rowerów (ponad 60szt)i pamiątek kolarskich chcemy zaprezentować w atrakcyjny i nowatorski sposób historię rowerową i kolarską Radomia. Muzeum stanowiłyby stałe ekspozycje połączone z organizacją historycznych festynów, rajdów, wyścigów rowerowych aranżowanych wspólnie z naszą grupą rekonstrukcyjną radomskich kolarzy. Ten fragment naszej
historii prezentowalibyśmy w formie żywej, mobilnej. Docierając do młodzieży szkolnej w ramach zajęć z historii lub WOS proponowalibyśmy żywe lekcje rowerowej historii Radomia. Działalność muzeum zachęcałaby do korzystania z roweru jako codziennego środka transportu w zgodzie z ekologią i zdrowym trybem życia, a nasze imprezy plenerowe skierowane byłyby dla całych rodzin bez ograniczeń wiekowych. Efekty naszej działalności przynosiłyby pozytywne rezultaty na polu edukacji historycznej, edukacyjnej, sportowej...
Podsumowując mamy pewność, że jesteśmy w stanie stworzyć bardzo ciekawe i jedyne w Polsce żywe muzeum rowerów zabytkowych i kolarstwa, zbudowane na twardym fundamencie naszej radomskiej rowerowej historii, które służyć będzie nie tylko mieszkańcom Radomia ale całej Polski i stanie się atrakcyjną wizytówką naszego miasta. Szacowana wartość projektu do 200 tyś. zł.
Wydawnictwo albumowe. Tekst: Mieczysław Szewczuk, fotografie i opracowanie graficzne:
Marcin Kucewicz, współpraca redakcyjna: Magdalena Kwiatkowska- Rzodeczko. Stron ok. 304,
format 33 x 24.
Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu zgromadziło w latach 1992-2014 jako dary ponad 2500 dzieł sztuki (w zbiorach ponad
4500 dzieł). Powołane w 1990 r. jako pierwsze w Polsce muzeum sztuki współczesnej, w 1992 rozpoczęło akcję gromadzenia darów.
Ofiarodawcami są wybitni, także najwybitniejsi, artyści polscy, m.in. A. Wajda, Nowosielski, Fangor, Gierowski, Tarasin, Hasior,
Bereś, Berdyszak, Makowski, Walltoś, Dwurnik, Gaj, Stasys, M. Smoczyński, Ambroziak, ale też inne osoby, np. rodziny nieżyjących
twórców. Ofiarodawców jest blisko 300.
Pochodzą z różnych ośrodków w kraju (Kraków, Warszawa, Łódź, Lublin, Olsztyn, Gdańsk, Poznań, Gorzów, Wrocław, Katowice,
Zakopane, Kielce, Radom). Są też twórcy zagraniczni. Radom otrzymał dary o wielkiej wartości materialnej i artystycznej, ale dopiero
w 2016 r. ukazuje się ? dzięki prywatnemu sponsorowi ? pierwsza książka prezentująca zbiory; mam nadzieję, że kolejna pokaże
dzieła podarowane. Wydawnictwo będzie służyć promocji Radomia jako ważnego w kraju ośrodka kultury. Radom jest jednym z
dziesięciu polskich ośrodków, posiadających największe kolekcje polskiej sztuki II polowy XX w., przy czym kolekcja radomska
tworzona była tak, by możliwe było prowadzenie w oparciu o nią różnorodnej działalności edukacyjnej. Wydawnictwo będzie
też formą podziękowania ofiarodawcom.
Przewidywany koszt 60.000,- zł.
Składając po raz czwarty wniosek do budżetu obywatelskiego, jeszcze raz próbuję pokazać, wyjaśnić, czym jest Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu i jakie znaczenie mają dary w tych zbiorach? Chciałbym najpierw przypomnieć, że kiedy w 1975 r. Radom został miastem wojewódzkim, byli w ówczesnych władzach ludzie dążący do wzmocnienia miasta, także tworzenia silnych instytucji kultury. Muzeum Okręgowe prowadziło na przełomie lat 70. i 80. intensywne zakupy, przede wszystkim obrazów Jacka Malczewskiego, ale też sztuki współczesnej (zadanie stworzenia takiej kolekcji powierzył mi dyrektor w 1980 r.). Zakupiliśmy wiele dzieł do dziś w zbiorach ważnych. W 1990 r. ? w okresie, gdy Polska uzyskała niezależność od Związku Radzieckiego, przemian ustrojowych, nadziei i entuzjazmu ? powołano w Radomiu nowy oddział Muzeum Okręgowego, pierwsze w Polsce muzeum sztuki współczesnej, którego zostałem kierownikiem. Wówczas Radom wciąż jeszcze miał szanse być ważnym ośrodkiem kulturalnym (nie przewidzieliśmy, że zostanie zdegradowany do roli powiatu). W sytuacji, kiedy kolejne ekipy polityczne odmawiały jakichkolwiek pieniędzy na powiększenie zbiorów drogą zakupów, Muzeum Sztuki Współczesnej rozpoczęło i prowadziło akcję gromadzenia darów, przekonując, wybitnych polskich artystów, że powstaje w Radomiu instytucja ważna w obszarze kultury narodowej.
Akcja odniosła sukces. Dary stanowią ponad połowę prac w kolekcji. Zwykle na pokazach zbiorów około połowy wystawionych prac, ale np. na wystawie O kobietach w sztuce współczesnej (26.01.-1.03.2015) stanowiły 2/3 (na 93 dzieła 66 to dary, a spośród 48 artystów aż 44 to darczyńcy). Nie potrafiliśmy jednak w Radomiu przekonać polityków, którzy coraz bardziej konsekwentnie dążyli do likwidacji placówki. Powstały w Radomiu zbiory, które pozwalają nam pokazać najważniejsze zjawiska w sztuce polskiej II połowy XX w., ale też budować opowieść o ?polskiej drodze do wolności?, historii XX wieku, postawach artystów i społeczeństwa, ukazać polską tradycję intelektualną i artystyczną. Dary uzupełniły zbiory ilustrujące najważniejsze zjawiska w polskiej sztuce II połowy XX wieku; to dzieła artystów z Grupy Krakowskiej (np. obrazy Jadwigi Maziarskiej, Jerzego Skarżyńskiego), malarstwo informel (Zbigniewa Tymoszewskiego, Jacka Sempolińskiego), z kręgu abstrakcji geometrycznej (Wojciecha Fangora, Stefana Gierowskiego), rzeźby (Władysława Hasiora, Józefa Łukomskiego, Ludmiły Stehnovej), czy malarstwo współczesnego symbolizmu (Henryka Błachnio, Jacka Waltosia).
Pokazywaliśmy dary na kolejnych prezentacjach kolekcji i wystawach tematycznych, jak Mistrzowie rysunku (najpierw Berlin 1995); Portrety i autoportrety z różnych lat; Rysować, malować autoportret, to znaczy opowiadać o sobie; W stronę wizji. Obrazy z końca XX stulecia i Władysław Hasior i konteksty (obie najpierw Olsztyn 2001 i 2005); Człowiek wobec Boga; Motywy pasyjne i wielkanocne; Obrazy symboliczne; Najważniejszy jest kolor (Starogard Gdański 2012); Magazyn krakowski; Malarze wobec literatury; Wobec fotografii; Malarze fotografują; Sześć dróg do obrazów z fotografii; Kartka papieru dziełem sztuki; Światło w sztuce; Sztuka kobiet, czy Sztuka geometrii (Słupsk 2002); także kolejnych pokazach darów, np. w 2011 r. i w cyklu pokazów jubileuszowych (m.in. Dary profesorów krakowskiej ASP).
O odrębności radomskich zbiorów decyduje kilka starannie gromadzonych kolekcji. Jedną z najważniejszych jest ta, która kazuje rzeczywistość i postawy Polaków w PRL-u, a potem w okresie transformacji ? na wystawach: Radomski Czerwiec 1976 (1991); Sztuka w Polsce wobec spraw publicznych 1966-1994 (2006), W drodze do wolności (Bydgoszcz 2009), Polityka i etyka (2011), Sztuka w Polsce około r. 1989 (2014), O polskich buntach w czasach PRL-u w sztuce Edwarda Dwurnika i trzydziestu innych artystów (2015). Stworzenie tak dużej kolekcji było możliwe właśnie dzięki darom. Wśród darów jest m.in.: rzeźba Jerzego Beresia Wahadło (1976, powstała po radomskim proteście w Czerwcu); Macieja Szańkowskiego Powiew (1981, projekt pomnika radomskiego Czerwca); duży zespół dzieł z okresu stanu wojennego ? np. rysunki Macieja Bieniasza, Jacka Sienickiego, obrazy Barbary Skąpskiej, Krzysztofa Wachowiaka, Jacka Waltosia; rzeźba Sylwestra Ambroziaka Polski Übermensch (1989); 8 obrazów Edwarda Dwurnika z cyklu Od Grudnia do Czerwca (1992-94), poświęconego ofiarom stanu wojennego; obraz Jacka Sroki Polska (2001). Zapis historii Polski uzupełnia zbiór prac przypominających II wojnę światową, pokazany na wystawie Wspominanie wojny (2011) ? m.in. tryptyk Mariana Kołodzieja Nr 432 (2006, był więźniem Auschwitz nr 432), obrazy Jerzego Ćwiertni Wyzwolenie (1975), Sara (2006) Jacka Rykały, rysunek i obiekt Erny Rosenstein i całe kolekcje podarowanych dzieł Władysława Paciaka i Marka Oberländera. Ważna jest kolekcja autoportretów i portretów, stale uzupełniana dzięki darom (wybitne obrazy Marii Markowskiej, Jerzego Nowosielskiego, Jerzego Krawczyka, Stanisława Baja, Macieja Bieniasza, Ewy Kuryluk, Mariusza Drohomireckiego, rysunki Arkadiusza Walocha, Jarosława Kawiorskiego?). Działalność w muzeum rozpoczęliśmy od ogólnopolskich wystaw rysunku (pokazywanych w wielkich miastach w kraju i zagranicą) i wyboru rysunku jako dziedziny sztuki, której zbiory będą wyróżniać radomskie muzeum ? pozyskaliśmy po latach jako dary prace kilkudziesięciu artystów, np. Zbigniewa Makowskiego, Barbary Gawdzik-Brzozowskiej, Zbigniewa Karpińskiego, w tym ogromne kolekcje np. Hieronima Skurpskiego, Adama Hoffmanna. Dary (Jacka Gaja, Stanisława Wejmana, Jana Uhrynowicza, Krystyny Piotrowskiej, Dariusza Vasiny?) uzupełniły zbiory grafiki. Dzięki darom powstało kilka mniejszych kolekcji: dzieł artystów polskich tworzących na emigracji i artystów zagranicznych (dary Andrzeja Wajdy, ale też artystów), obiektów i instalacji (m.in. Jana Berdyszaka, Jana Chwałczyka, Juliana Jończyka, Leszka Sobockiego) oraz fotografii (m.in. Bernarda Gotfryda portrety wielkich postaci światowej kultury). Są wśród darczyńców artyści radomscy różnych pokoleń (m.in. Krystyna Pelletier, Aleksander Olszewski, Longin Pinkowski, Krzysztof Mańczyński, Leszek Kwiatkowski, Jerzy Jarzyński, Janusz Popławski, Jerzy Czuraj, Małgorzata Strzelec, Krystyna Szymańska, Leszek Kłos), a także związani z naszym miastem, którzy tu urodzili się (Jolanta Owidzka, Danuta Urbanowicz, Rajmund Ziemski, Jan i Andrzej Bujnowscy, Jerzy Medyński) lub mieszkali, uczyli się (Andrzej Wajda, Leszek Wajda, Barbara Szubińska, Kazimierz Pomagalski).
Trudno mi pogodzić się z tym, że Muzeum Sztuki Współczesnej, którego zbiory powstały dzięki zaangażowaniu wybitnych polskich twórców, bezinteresownie działających na rzecz kultury narodowej (co było kontynuacją Ruchu Kultury Niezależnej lat 80., wynikiem postaw ukształtowanych przez ideały ?Solidarności?) ? przestaje istnieć i nie ukazał się dotychczas album, ani żadna inna publikacja prezentujące dary. W moim zamierzeniu muzeum miało być pomnikiem idei solidarności, upamiętniającym tamten historyczny czas. Przypominającym, że te idee mogą się urzeczywistnić także w realnym świecie. Poza tym ośrodkiem edukacji w zakresie sztuki, historii, postaw obywatelskich.
Po czterdziestu latach pracy w muzeum, jako jeden z inicjatorów tworzenia w Radomiu zbiorów sztuki współczesnej, inicjator prowadzenia akcji gromadzenia darów, który przekonywał i zapewniał darczyńców? - odczuwam żal, że nie udało się tej akcji utrwalić choć jednym wydawnictwem. Dzięki darom powstała najważniejsza kolekcja sztuki zgromadzona w naszym mieście i wielka szansa na promocję Radomia w kraju i Europie.
Zwracam się do mieszkańców Radomia, by poparli projekt tego wydawnictwa; by przynajmniej w ten sposób miasto podziękowało twórcom kultury i innym osobom z całej Polski (i zagranicy) za wsparcie Radomia.
Wydanie albumu fotograficznego zawierającego aktualne i historyczne fotografie przedstawiające Zakłady Metalowe "Łucznik" (wcześniejszą Fabrykę Broni) i ludzi tego zakładu w przestrzeni i historii naszego miasta. Projekt realizowany byłby społecznie przez członków Radomskiego Towarzystwa Fotograficznego przy udziale zaproszonych innych osób.
Członkowie RTF i zaproszeni fotograficy wykonaliby fotografie przedstawiające współczesność "Łucznika" w przestrzeni publicznej naszego miasta, natomiast historyczne fotografie zakładu i związanych z nim ludzi pozyskane (wypożyczone) byłyby od osób prywatnych i instytucji. Członkowie RTF wykonaliby bezpłatnie reprodukcje tych materiałów własnym sprzętem.
Koszt projektu do 50.000,00 zł. (pięćdziesięciu tysięcy złotych) na sfinansowanie druku książki-albumu w nakładzie ok. 500-1000 egz. w zależności od środków i kosztów druku i ewentualne przygotowanie zebranych materiałów do druku.
Czas zaciera pamięć, a 'Łucznik" zasługuje na upamiętnienie ze względu na swoją pozycję w historii naszego miasta na przestrzeni ponad 90 lat. Pracowało w nim ponad 14 tysięcy ludzi, lecz przez dziesiątki lat zakład był ukryty przed oczami radomian.
To wydawnictwo trafiłoby do czołowych bibliotek w kraju i przypominałoby o tradycjach przemysłowych Radomia oraz o jego roli w Centralnym Okręgu Przemysłowym, stanowiącym obecnie ważny obiekt zainteresowań historyków i historyków sztuki.
Jednym z największych problemów Radomia jest stopniowo zmniejszający się poziom utożsamiania się z nim jego mieszkańców. Zapominają nie tylko o przynależności regionalnej miasta, ale również o jego tradycjach, a przede wszystkim o znaczeniu Radomia jako miasta samodzielnego, znaczącego na mapie Polski. Album pozwoli przypomnieć choć ich część - tę związaną z przemysłem, który przez dziesięciolecia stanowił podstawę rozwoju i funkcjonowania miasta. Obecnie mamy do czynienia z odrodzeniem tożsamości lokalnych, a coraz wyraźniej możemy obserwować, że dopiero miasto, którego mieszkańcy identyfikują się z nim, może liczyć na rozwój i lepszą przyszłość.
Wnioskodawca - członek Zarządu Radomskiego Towarzystwa Fotograficznego - uzyskał akceptację Zarządu RTF na złożenie niniejszego wniosku wraz z deklaracją pełnego uczestnictwa w jego realizacji. Album ten byłby także uczczeniem 55 lat działalności Radomskiego Towarzystwa Fotograficznego - najstarszego. stowarzyszenia twórczego w naszym mieście - i przypominał jego wysoką pozycję wśród innych tego rodzaju stowarzyszeń Projekt nie niesie ryzyka finansowego dla miasta, gdyż finansowane byłoby tylko przygotowanie do druku i druk gotowego dzieła.
W Radomiu jak w każdym mieście żyje tysiące bezpańskich i bezdomnych zwierząt. Temat dotyczy psów i kotów. O ile miasta i gminy dosyć łatwo dają sobie radę z ograniczeniem ilości bezdomnych psów to z kotami nie jest już tak łatwo.
Prawda jest również taka , że inaczej traktuje się bezpańskie wałęsające się psy a inaczej koty żyjące na wolności. Kot żyjący na
wolności nie jest bezdomnym kotem. Jego domem , stałym miejscem zamieszkania jest piwnica , opuszczony lokal czy jakieś
inne miejsce , w którym się czuje bezpiecznie. Czy to dobrze czy źle? Ustawodawca w ustawie napisał:
?Zwierzęta wolno żyjące stanowią dobro ogólnonarodowe i powinny mieć zapewnione warunki rozwoju i swobodnego bytu?.
Ustawa nakazuje także humanitarne traktowanie wszystkich zwierząt (Art. 5 ? ?Każde zwierzę wymaga humanitarnego
traktowania), zwierzę to nie rzecz a istota (Art. 1 ? ?Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest
rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę?).
Z humanitarnego punktu widzenia oraz z tytułu przestrzegania prawa powinniśmy się kotami zaopiekować . Czy tylko dlatego? Koty wśród ludzi żyły zawsze. Są one elementem ekosystemu. Są naturalny obrońcą człowieka przed gryzoniami. Większość ludzi jest przekonana , że koty spełniają bardzo ważną rolę . Oczywiście jak ze wszystkim obowiązuje ta sama zasada. Za duża ilość kotów jest nie wskazana i za mała również nie jest dobra. Regulacja populacji wolnożyjących kotów nie może być zostawiona samym kotom . Obowiązek zadbania o tą równowagę spada na władze miasta czy gminy.
Realizowanie takiego obowiązku wiąże się z nakładami finansowymi. Biorąc pod uwagę , że jest wiele ważniejszych spraw zawsze na ten cel jest za mało pieniędzy. Z tego powodu proponuje w ramach projektu obywatelskiego przeznaczyć pewną pulę pieniędzy na uregulowanie tego tematu. Pieniądze powinny być przeznaczone na:
- dokonanie przeglądu , audytu miejskiego skali problemu (wizja lokalna, rozmowy z mieszkańcami)
- uruchomienie akcji sterylizacji kocic i kocurów (ograniczenie populacji, ograniczenie smrodu powodowanego przez mocz
kocurów)
- objęcie akcją sterylizacji koty domowe (koty wolno żyjące to między innymi potomstwo kotów domowych, wtórnie zdziczałe)
- zbadanie przez służby weterynaryjne zdrowia populacji (zagrożenie epidemiologiczne , wszelkie choroby odzwierzęce typu
toksoplazmoza i inne)
- ustawienie w terenie bud podobnych do psich w celu pomocy w znalezienia lokum dla kota ( niestety szczególnie w zimie
nie jest łatwo znaleźć kotu miejsce do przetrwania niskich temperatur. Coraz częściej okienka piwniczne są zamykane, zabijane na stałe)
Wśród mieszkańców miasta jest bardzo dużo ludzi przychylnie nastawionych do opieki nad dzikimi kotami . Ludzie ci dokarmiają koty często narażając się na krytykę i napiętnowanie sąsiadów. Ograniczenie ilości kotów i stworzenie im bezpiecznego miejsca ?zamieszkania? przyniosłoby ze wszech miar pozytywne skutki. Na pewno nie da się załatwić tematu za pomocą jednej akcji sfinansowanej z budżetu obywatelskiego. Potrzebne będą działania w następnych latach na bieżąco. Jestem jednak przekonany , że im więcej przeznaczy się teraz pieniędzy na akcje ty mniejszy będzie problem w przyszłości.
Koszty tej akcji powinny oszacować odpowiedzialne za ten temat służby miejskie. Dobrym źródłem wiedzy mogą być radomskie organizacje pozarządowe realizujące się w temacie zwierząt.
Budżet obywatelski to pieniądze, dzięki którym mogą być sfinansowane inicjatywy wskazane przez mieszkańców miasta. Najczęściej są to rzeczy fizyczne takie jak boiska, parki zabaw itp. Proponuje żeby za pomocą pieniędzy z budżetu obywatelskiego sfinansować akcje edukacyjne. Akcje dedykowane byłyby do dzieci radomskich szkół podstawowych , gimnazjum i szkół średnich . Przygotowani specjaliści powinni poprowadzić szkolenia, pogadanki w tematach, które są dyżurnymi i gorącymi tematami . Od śniadości dzieci w tych tematach będzie zależało ich bezpieczeństwo i zdrowie. Oprócz bezpieczeństwa i zdrowia ważne są koszty społeczne i finansowe ponoszone z powodu niskiej świadomości dzieci (całego społeczeństwa również). Uważam , ze powinno się uruchomić szkolenia w następujących tematach :
- zdrowe życie ( co powinno się jeść i dbanie o sprawność fizyczną) dane statystyczne pokazują w jak szybkim tempie przybywa otyłych
- dlaczego nie dać się namówić na narkotyki i środki odurzające
- bezpieczeństwo ?na co dzień? - (bezpieczeństwo w poruszaniu się po ulicach, bezpieczeństwo w kontaktach z dorosłymi, bezpieczeństwo w kontaktach internetowych)
Szkolenia te powinny przeprowadzić specjalnie przygotowani do tego ludzie. Myślę , że lekcje wychowawcze nie będą takie skuteczne. Zajęcia powinny być na tyle ciekawe , żeby zapadły w pamięć uczestnikom. Na pewno nie obejdzie się bez użycia multimediów. Koszty akcji oceniam na kilkaset tysięcy w skali całego Radomia. Byłyby to jednak pieniądze bardzo dobrze zainwestowane.
Radom jest miastem wyjątkowo ubogim w miejsca służące rekreacji. Jest oczywiście kilka parków do spacerów, ścieżek rowerowych, boisk piłkarskich. Brakuje jednak takich miejsc, gdzie można by było zrobić piknik, biesiadę.
Dobrym przykładem takiego miejsca jest polana w Królewskich Źródłach. Miejsce takie powinno być wyposażone infrastrukturę sprzyjającą spędzaniu wolnego czasu. Bardzo dobrym miejscem uczęszczanym przez radomian jest Koniówka. Na dzień dzisiejszy jest to teren na którym występują łąki i las. Miejsce to upatrzyli sobie fascynacji sportów motorowych Off Road. Oprócz nich widzi się dużo osób spacerujących ze swoimi czworonożnymi pupilami. Grają ludzie w piłkę i jeżdżą na rowerach. Jest to miejsce, które jest w granicach miasta Radomia i jest dla wszystkich łatwo dostępne. Jednocześnie jest to miejsce bez żadnej zabudowy mieszkalnej.
Miejsce to zostało wybrane przez mieszkańców Radomia na miejsce , w którym chcą spędzać czas. Uważam, że
powinno się przeznaczyć część pieniędzy z budżetu obywatelskiego na:
- wyposażenie terenu w infrastrukturę niezbędną do spędzania tam czasu(ławy, paleniska, kosze)
- wyznaczenie trawiastych boisk (bramki, słupki, wyrównanie terenu)
- oznaczenie ścieżek do spacerów i ścieżek rowerowych
- wyposażenie terenu w kosze na śmiecie z tablicami ?Sprzątaj po swoim psie? i z torebkami foliowymi na odchody psie
Koszty uzależnione od wielkości inwestycji i standardu zainstalowanych urządzeń czy budowli. Myślę , ze nie powinny przekroczyć 100 000
tysięcy zł.
Bazując na znanym już pomyśle, proponuję pilotażowo rozmieścić w wybranych miejscach około 100 tabliczek zakołkowanych w ziemi, z bezpośrednio brzmiącym napisem: "Twój pies, Twoja kupa..." oraz stosownym rysunkiem typu clipart. Do każdej tabliczki przymocować i odnawiać plik torebek foliowych przeznaczonych do sprzątania i wyrzucania psich kup z chodników lub trawników. Warto zwrócić także uwagę na dostępność koszy w miejscach spacerów z czworonogami.
Projekt ma zredukować ilość zanieczyszczeń, w tym zarazków przenoszonych przez odchody zwierząt, w parkach, na skwerach, podwórkach, a także na chodnikach, gdzie bawią się dzieci, bywają ludzie. Jeszcze bardziej projekt ma wzbudzić odpowiedzialność za zachowanie czystości środowiska, w którym żyjemy. Ma przeciwstawić się powszechnej i wygodnej wymówce o braku przy sobie odpowiedniej torebki. O ile trudno liczyć na natychmiastową skuteczność tabliczek i torebek, to warto zainwestować choćby w powolne budowanie poczucia obowiązku dbałości o nasze otoczenie. Choć trudno przychodzi zwrócenie uwagi niepożądnemu właścicielowi czworonoga, to poniekąd tabliczki też "mówią" i też "obserwują", dbając o polepszenie kultury mieszkańców i dobre obyczaje.
Ponieważ samo brzmienie napisu na tabliczkach nie należy do pożądanych, warto pamiętać o tym, że mogą one zmieniać swoją lokalizację według potrzeb. Aby torebki nie znikały z uchwytów dla innych celów, postuluję, aby miały odpowiedni kolor i/lub napis ?na odchody?, Na koszt projektu złożą się: zakup około 100 zaprojektowanych tabliczek + rozmieszczenie, zakup rocznego zapasu torebek, uzupełnianie torebek w ramach bieżącego utrzymania czystości
Proponuję utworzenie internetowego serwisu wspierającego organizację biegania rekreacyjnego.
O ile z pewnością istnieją w Radomiu grupy zorganizowane do wspólnego biegania, to jednak sądzę, że bardzo wiele osób chętnych, nie czyni tego głównie z powodu braku biegającego towarzystwa i co za tym idzie, niebezpieczeństwa samotnego biegania. Są oczywiście osoby biegające samotnie, ale ich trasy ze względów bezpieczeństwa są pewnie ograniczone.
Bieganie w towarzystwie jest po prostu bezpieczniejsze.
Z pobieżnych prób szukania w sieci wynika, że brak jest w Radomiu organizatorów biegania. Nawet radiowa Trójka nie wymienia Radomia na swojej liście akcji ?Biegam bo lubię?. Serwis miałby umożliwić uporządkowany przepływ wiadomości o planowanym bieganiu, inspirować biegowe wycieczki nie będąc ich organizatorem, kojarzyć osoby z grupami biegowymi według ich możliwości i oczekiwań. Pożądane byłoby wprowadzenie statusu zweryfikowanego biegacza. Cokolwiek miałby on teraz oznaczać, polepszyłby bezpieczeństwo grup.
Skorzystałyby zarówno osoby już biegające jak i gotowe do biegania rekreacyjnego, poszerzając swoje ?biegowe horyzonty? i czując się bezpieczniej. Mało kto wybierze się samotnie pobiegać plenerowo, w okolicznych lasach, a pewnie warto byłoby nawet wybrać się grupowo samochodami i pobiegać przy Królewskich Źródełkach.
Chyba nikomu jakby nie opłaca się prowadzić takiej akcji organizacyjnej i może też brakuje w tej sprawie społeczników, dlatego idea kierowana jest do planu budżetu obywatelskiego.
Postuluję, aby przy niewielkim koszcie, mimo braku społecznej inicjatywy z różnych powodów, zainspirować akcję, bo może podwyższy to także atrakcyjność Radomia, z którego zbyt często wyjeżdża się na zawsze. Akcja polegałaby na zaplanowaniu i przygotowaniu serwisu w internecie i zaangażowaniu odpłatnie, w uzgodnionym wymiarze czasu odpowiedniej osoby do jego prowadzenia i aktywizacji biegaczy. Nadzór informatyczny byłby konieczny, ale niewielki. Gdyby akcją zajmował się ktoś z radomskich przewodników, wówczas mógłby on inspirować wybór tras wzbogacając wiedzę biegaczy o Radomiu i regionie. Po okresie 1 roku działania liczyłbym na znalezienie się osób chętnych do kontynuacji serwisu jako akcji społecznej lub trzymywanej ze składek członkowskich osób zainteresowanych.
Koszt niewielki, bez inwestycji, więc i niewielkie ryzyko, ale może warto?
Szacowany koszt roczny: 20 000,-PLN
Proponuję instalację innowacyjnego zegara słonecznego w wymiarze miejskiej atrakcji z funkcją edukacyjną. Główny element innowacyjny, to nieruchomy ziemski globus - kula o średnicy około 1,5 m, z zaznaczonymi konturami lądów i wybranymi kołami geograficznymi, zorientowany dokładnie tak samo jak Ziemia, czyli osią Północ-Południe pochylony na północ o kąt około 51,4° do poziomu.
Przy słonecznej pogodzie, globus będzie oświetlany przez Słońce dokładnie tak samo jak Ziemia, spełniając już rolę zegara.
Nasłoneczniona połowa globusa ukaże aktualny obszar dnia na Ziemi, a cień na globusie ukaże obszar Ziemi objęty nocą. Granice cienia na globusie pokażą ziemskie obszary, gdzie właśnie wschodzi lub zachodzi Słońce. Obszar oświetlenia i cienia przemieszczają się po globusie z biegiem słonecznego dnia ze wschodu na zachód, ukazując aktualne pory dnia na całym Świecie. Jeśli zaznaczyć na globusie urzędowe strefy czasowe, wtedy światowy zegar poinformuje o czasie w dowolnym miejscu na świecie, poprzez możliwość dodania poprawki strefowej do czasu UTC.
Z biegiem kolejnych dni, tygodni i miesięcy, obszar oświetlenia globusa i Ziemi, będzie się przemieszczał w górę i w dół
po globusie, ukazując zjawisko astronomicznych pór roku, w tym zjawiska równonocy w marcu i we wrześniu,
zjawiska dni i nocy polarnych. Wielkość plamy oświetlenia globusa na danej szerokości geograficznej wskaże na aktualną długość dnia w tej strefie.
Na kuli globusa warto osadzić sam klasyczny zegar słoneczny, czyli wskazówkę rzucającą cień na wyskalowaną podstawkę, który wskaże lokalne czasy zimowy i letni oraz czas UTC.
Reasumując, wydaje się, że byłoby na co popatrzeć, a zegar ma szanse:
- wielokrotnie wzbudzać ciekawość przechodniów,
- pobudzać wyobraźnię, ?przybliżyć Świat?, przekazując dalekie od nas sytuacje do naszych wyobraźni,
- jako poglądowa pomoc popularnonaukowa pełnić funkcję edukacyjną,
- przybliżyć poglądowo ideę działania zegara słonecznego.
Z instalacją warto zintegrować tablicę informacyjno-edukacyjną. Tak zorganizowany zegar może inspirować do szerszego poznania zjawisk astronomicznych, także w korespondencji do radomskiej astrobazy.
Proponowana przykładowa lokalizacja: obrzeże Placu Jagiellońskiego przy ul. Kelles-Krauza, na linii kwiatowych donic, lub przy ul. Żeromskiego 53 pomiędzy ławkami stojącymi w układzie wielokąta, lub inna lokalizacja w Śródmieściu, bez wysokiej zabudowy, dopuszczalnej jednak od strony północnej.
Szacunkowy koszt instalacji: 25 000 - 50 000,-PLN - zależnie od technologii wykonania kuli
Projekt zakłada zakup i montaż 200 stojaków typu odwrócone U na terenie miasta. Mimo, ze w Radomiu w ostatnich latach zamontowano sporą liczbę stojaków rowerowych, to działania były ukierunkowane przede wszystkim na szkoły. Moja propozycja zakłada ustawianie stojaków na ulicach w pasie drogowym. Przewidywany koszt zakupu i montażu 40 tysięcy złotych
Projekt zakłada zakup 2 rowerów towarowych (cargo) z możliwością nieodpłatnego wypożyczania oraz zakup i montaż 2
zadaszonych wiat rowerowych z możliwością parkowania obu rowerów cargo i innych rowerów, jako promocję ekologicznego
transportu i zdrowego stylu życia.
Podobne przedsięwzięcie wypożyczalni na większą skalę jest prowadzone od 2 lat przez Urząd Miasta w Warszawie. Z opisu: "Rowery są udostępniane nieodpłatnie w ściśle wyznaczonym czasie i miejscu. Proces wypożyczania wygląda następująco:
?wysłanie maila z pytaniem o dostępność roweru na adres jednej z czterech wypożyczalni.
?otrzymanie informacji o dostępności roweru.
?w wypożyczalni: okazanie dokumentu tożsamości, pozostawienie numeru telefonu komórkowego, wskazanie planowanego czasu
wypożyczenia (nie może przekraczać 24 godz.), przybliżonej trasy.
Utworzenie punku konsultacyjnego, gdzie mieszkańcy Radomia mogliby uzyskać informacje na temat profilaktyki walki z rakiem, sposobów i możliwości walki z chorobą. Bezpłatne konsultacje lekarskie. Cykl wykładów na temat profilaktyki, walki z chorobą oraz psychologiczne: jak poradzić sobie ze swoją chorobą; jak poradzić sobie z chorobą kogoś bliskiego i jak go wspierać.
Projekt zakłada budowę 5 stacji miejskich rowerów w punktach wybranych po konsultacji z mieszkańcami.
Utworzenie bezpłatnej, ogólnomiejskie sieci bezprzewodowego Internetu WiFi. Instalacja hot-spotów - elementów infrastruktury miejskiej -których zadaniem będzie emisja sieci WiFi IEEE 802.11 lub szybszy z połączeniem do Internetu na wcześniej wskazanych obszarach wszystkim mieszkańcom, turystom i osobom przebywającym w danej części Miasta Radomia. Podczas realizacji zadania mają zostać wykonane następujące działania: sporządzenie studium wykonalności zadania wraz z kosztorysem, zakup oraz instalacja na budynkach odpowiadającym danym obszarom zasięgu urządzeń emitujących sygnał sieci WiFi z połączeniem do Internetu, zakup usługi telekomunikacyjnej polegającej na dostarczeniu do hot-spotów połączenia z siecią Internet na okres wykonania budżetu obywatelskiego, przeprowadzenie kampanii informacyjnej oraz oznaczenie miejsc objętych obszarem działania sieci WiFi, zakup usługi serwisowania i bieżącego utrzymania napraw sieci hot-spotów lub zatrudnienie pracownika do wykonywania ww. obowiązków. Kwota - 400 000 zł.
Wykonanie powyższych zadań (w tym zainstalowanie 23 hotspotów) kosztowało w Łodzi 417 tys. zł przez firmę wyłonioną w drodze przetargu.
Lista przyszłych miejsc umieszczania hotspotów powinna zostać skonsultowana z mieszkańcami oraz organami konsultacyjnymi Rady Miejskiej (Parlament Młodzieży, Rada Seniorów). Proponowane miejsca: ul. Żeromskiego (od zakończenia ul Rwańskiej do pl. Corazziego), pętla przy Dworcu PKP, Park Leśniczówka, Park im. Kościuszki, Pl. Jagielloński itp.
Bezpłatne lekcje angielskiego dla radomian - zapewnienie nauczania dla chętnych w dzielnicach:
- w dzielnicy Południe, Borki, Wośniki - obszar III.
- w dzielnicy Ustronie, Prędocinek, Młodzianów, Godów, Malczew, Idalin - obszar II.
- w dzielnicy Michałów, Akademickie oraz Gołębiów II - obszar IV.
Bezpłatne zajęcia fitness dla radomskich seniorów - zapewnienie zajęć ruchowych dla seniorów na świeżym powietrzu oraz w zamkniętym pomieszczeniu pod okiem wykwalifikowanego trenera. Dwa razy w tygodniu.
- w dzielnicy Południe, Borki, Wośniki - obszar III.
- w dzielnicy Ustronie, Prędocinek, Młodzianów, Godów, Malczew, Idalin - obszar II.
- w dzielnicy Michałów, Akademickie oraz Gołębiów II - obszar IV.
Projekt zakłada organizację cyklicznych wydarzeń dla mieszkańców, podczas których będą się odbywały szkolenia z udzielania pierwszej pomocy. Te szkolenia mogą również stanowić dodatkowy punkt programu innych imprez.
Celem projektu jest zwiększenie świadomości i umiejętności mieszkańców w zakresie udzielania pierwszej pomocy. Co zrobisz kiedy będziesz świadkiem zdarzenia w którym ktoś z Twoich bliskich ulegnie wypadkowi i jego życie lub zdrowie będzie zagrożone, a na przyjazd karetki trzeba będzie poczekać kilka minut, w sytuacji kiedy liczy się każda sekunda?
Nie trzeba chyba nikogo przekonywać, że w takiej sytuacji umiejętność udzielania pierwszej pomocy jest bezcenna. Dzięki niej możemy uratować czyjeś życie. Kiedy jesteśmy świadkami wypadku, lub widzimy, że ktoś doznał urazu albo nagłego ataku choroby, to w celu ochrony życia lub zdrowia poszkodowanego oraz zminimalizowania niekorzystnych następstw, przed przyjazdem karetki powinniśmy udzielić poszkodowanemu pierwszej pomocy. Im więcej będzie osób, które potrafią udzielać pierwszej pomocy, tym większe prawdopodobieństwo, że ktoś uratuje nasze życie lub zdrowie, kiedy tego będziemy potrzebować.
Ponadto zgodnie z art. 162 § 1 Kodeksu karnego: Kto człowiekowi znajdującemu się w położeniu grożącym bezpośrednim niebezpieczeństwem utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez narażenia siebie lub innej osoby na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
W Radomiu znajduje się 7 parków , w każdym z nich znajduje się plac zabaw dla dzieci, lecz żaden z tych placów nie jest przystosowany dla dzieci niepełnosprawnych.
Aby dzieci niepełnosprawne mogły spędzać miło czas można by pewną cześć placu zabaw przeznaczyć właśnie dla nich poprzez dostosowanie zestawu (dla niepełnosprawnych): huśtawka, wieża, zjeżdżalnia, rampa wjazdowa, tablica do rysowania, panele edukacyjne. Koszt takiego zestawu wynosi ok. 35 tys zł z montażem.
Wszystkie urządzenia posiadają atest. Taki plac zabaw pozwoliłby na integrację, wspólną zabawę dzieci zdrowych z niepełnosprawnymi i uśmiech na ich twarzach i rodziców.
Kościuszki, Leśniczówka, Stary Ogród, Gołebiów II, Obozisko, Planty, Glinice.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze