Kiedyś to się bawiono, nie było soboty i niedzieli, by kilkadziesiąt par nie stawało do kadryla czy mazura, a bale, rauty, wieczorki tańcujące, kuligi i maskarady trwały przez cały karnawał. W samym tylko roku 1890, jak podaje "Gazeta Radomska", można naliczyć kilkanaście większych balów. Większość z nich odbywała się w Resursie, a dochód z nich przeznaczony był na cele charytatywne.
"Pierwszy wieczór tańcujący w resursie zgromadził bardzo liczne towarzystwo. Byli mieszkańcy Radomia, okoliczni obywatele, a także goście z Lublina i Piotrkowa. W ogóle karnawał tegoroczny zapowiada liczne zabawy publiczne i w domach prywatnych" - donosiła "Gazeta". Rzemieślnicy urządzili aż dwa bale, a na każdym w pierwszej parze tańczył prezydent Roman Cennere. Zabawę otworzono polonezem, potem odtańczono mazura i kadryla. Zebrano ponad 170 rubli. Część pieniędzy przeznaczono na zakup książek do organizowanej właśnie w Radomiu bezpłatnej czytelni, resztę na pomoc dla biednych rzemieślników lub ich rodzin.
Radomianie chętnie spędzali czas na świeżym powietrzu. Do najbardziej popularnych miejsc na rekreację należał Stary Ogród. To tu organizowano między innymi wyścigi kolarskie oraz zawody motocyklowe. Nie można nie wspomnieć, że spacerującym przygrywała orkiestra usadowiona w pawilonie.
Spacery wśród rabat kwiatowych uskuteczniano też w nowym parku, czyli Parku Kościuszki. W niedziele można było posłuchać muzyki na żywo. Orkiestra zwykle sadowiła się w altanie. W muszli koncertowej organizowano koncerty liczniejszych zespołów muzycznych, grup tanecznych, występy zespołów dziecięcych.
Park Kościuszki był też atrakcyjny dla dzieci, zwłaszcza w zimie. Obok ruin wieży powstała ciesząca się powodzeniem górka saneczkowa.
Pozostajemy przy zimowych atrakcjach. A te zwykle mieszkańcy organizowali sobie sami. Wystarczyło niewielkie ośnieżone wzniesienie, albo zamarznięty stawik. Tak jak słynne Morze Prędocińskie na obecnym Ustroniu. Gdy tylko woda zamarzła, można było rozgrywać osiedlowe mecze hokeja, albo po prostu poślizgać się na figurówkach, czy samych butach.
Zamarznięty Potok Północny też był doskonałym miejscem do zimowych zabaw. Jak nie ślizganie po lodzie, to chociaż zjazd na sankach z jego brzegów.
W lecie zbiorniki z wodą, albo bez wody też były fantastycznym miejscem zabaw dzieciarni. Na Osiedlu Planty, na jednym z podwórek wybudowano fontannę. Woda doskonale chłodziła w upalne dni.
Na Rynku basen przeciwpożarowy bez wody stawał się placem zabaw dla okolicznych dzieci. Już samo wspinanie po stromych, wybetonowanych brzegach było nie lada rozrywką.
Prawdziwego relaksu nad wodą zażywano na basenie przy ul. Narutowicza. "Trwające ostatnio upalne dni mogą radomianie spędzać już nad wodą. Gdzie? Na basenie przy stadionie "Broni" na ul. Narutowicza. W tym tygodniu basen został otwarty i zimna woda chłodzi już rozgrzane w słońcu ciała licznych amatorów kąpieli. Równocześnie na basenie otwarty został bufet PSS-u, gdzie można kupić napoje chłodzące. Nareszcie." - pisało w czerwcu 1957 r. "Życie Radomskie".
Atrakcją były zjeżdżalnie. Po kąpieli wypoczywano na kocach i ręcznikach, zażywając kąpieli słonecznej.
Po latach basen zlikwidowano, a w jego miejsce powstał skatepark - miejsce szaleństw miłośników jazdy na desce. Dziś jest tam boisko treningowe.
Prawdziwą Mekką radomian w upalne dni był zalew na Borkach. Budowę, w czynie społecznym, rozpoczęto w 1954 r. Pierwszą część oddano do użytku w 1965 r. Kąpieli można było zażywać w wydzielonych miejscach, opalać się na brzegach zalewu. Zbiornik służył też żeglarzom i wędkarzom.
Pływaków przyciągało też kąpielisko na stawach w Kosowie. Atrakcyjna była zwłaszcza piaszczysta plaża. Kto zgłodniał, mógł skorzystać z oferty punktu gastronomicznego. Dziś po nim nie został nawet ślad.
Zmotoryzowani w słoneczne dni woleli wybrać się do Jedlni-Letnisko. Wybudowano go w 1976 r. na rzece Gzówce. Miał ok. 36 ha powierzchni. Na głównym zbiorniku utworzono kąpieliska, urządzono kilka plaż, była też wypożyczalnia kajaków. Z dolnego zbiornika korzystają głównie wędkarze. Zalewie żyją różne gatunki ryb: płocie, karasie, karpie, okonie, szczupaki, tołpygi i amury.
Kto nie mógł spędzać wolnego czasu na łonie natury, zaglądał do jednej z wielu radomskich kawiarni. Zwłaszcza tych, które oferowały letnie ogródki. Popularnym miejscem była kawiarnia Parkowa z tarasem wychodzącym na Park Kościuszki. Miejsca pod parasolami oferował też bar Sezam przy ul. Moniuszki.
Odwiedzano też chętnie popularną kawiarnię Relax przy ul. Słowackiego. Powstała w 1969 r. z inicjatywy Aleksandra Sawickiego. Znajdowała się tam sala klubowa, scena widowiskowa oraz sala bilardowa. Organizowano tam wystawy, spotkania, koncerty.
Ciekawą ofertę dla najmłodszych miały spółdzielnie mieszkaniowe. Wspomnimy tylko o wielokrotnie już opisywanej Wiosce Indiańskiej i sztucznym lodowisku, ale wspomnimy też ogromnej, narysowanej na chodniku szachownicy do warcabów.
Atrakcje organizowano też w centrum miasta: tu na zdjęciu konkurs rysowania kredą.
Kto sam nie uprawiał sportu mógł przeżywać sportowe emocje dopingując drużynę Radomiaka. Jak widać, trybuny na stadionie przy ul. Struga wypełnione były po brzegi. Ciekawostkę opisuje Cezary Prasek w książce
"Życie towarzyskie w PRL". Autor wspomina m.in. jak chodził na stadion Radomiaka na zabawy na dechach. Pamięta też, urządzoną jeszcze na pustym placu obok stadionu wystawę postępu rolniczego, na której obok traktorów stały wypucowane krowy rekordzistki.
Światło gaśnie, koniec projekcji. Ale już zapraszamy na kolejną. Zachęcamy też do nadsyłania zdjęć, które moglibyśmy pokazać w naszym Fotoplastykonie, a za już nadesłane dziękujemy.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze